پرسش: از صحبت های شما آیا می شود دریافت که تمام آنهایی که علم کبالا را می آموزند، واقعیت را بخوبی درک کرده و بنابراین خوشبخت خواهند بود و دیگر احساس بیچارگی نکرده و با تنگی ها و کمبود ها و نارضایتی ها سر و کار نخواهند داشت؟
پاسخ: درواقع این نکته درست است، ولی درسیستم کلی روح ها (نشاما ها)، همه به یکدیگر وصل بوده و بدین صورت امکان ندارد که یکی خوبی ها و لذت ها را احساس کند و دیگری در رنج و مشقت فرو رود.در مراحل اصلاح طبع اگوئیستی انسان، موانع و سد های بسیاری نهاده شده، که از ارتباط او با سایر افراد بشر سرچشمه می گیرد. از طرف دیگر، در جهان مشقت و رنج باید احساس شود تا بسوی "اصلاح" روی آوریم. بنابراین برای کلیه بشریت، راه دیگری برای پیشرفت وجود ندارد.
پرسش: تغییر صفت، به رابطه انسانها بر پایه "عشق به همنوع" بستگی دارد. آیا این اصل، مشکلات جهان را نیز که بدلیل رفتار نامناسب بین انسانها بوجود آمده است حل خواهد کرد؟
پاسخ: بوضوح می توان گفت که این تغییر نه تنها آن را "نیز" حل خواهد کرد بلکه تمام رنج و مشقت جهان را باطل خواهد نمود! زیرا اشکال دیگری به غیر اتحاد و پیوند مناسب و صحیح بین انسانها، وجود ندارد.
به دلیل عدم اتحاد، آفریدگار از ما "پنهان" گشته است، و با کشف و رسیدن به پیوند، آفریدگار نیز پدیدار خواهد شد. برگرداندن رابطه صحیح بین انسانها، برگرداندن آفریدگار به بندگان و به آفرینش خوانده می شود، بدین معنا که بیا و او را در وصل و رابطه بین انسانها ببین و بدین دلیل گفته شده است:
"دوستت را چون خودت دوست بدار" و این قانون روحانی اصلی است که شامل تمام قوانین روحانی و تمام اعمال اصلاح شدۀ انسانها است
