انرژی درمانی
انرژی کیهانی در تمام فضا نفوذ می‌نماید، اشیاء جاندار و بی‌جان را به‌هم مربوط می‌کند، از یک شیء به شیء دیگر جریان می‌یابد، برخلاف سایر پدیده‌ها با دور شدن از مبدأ، تراکم آن افزایش می‌یابد.
حوزه انرژی کیهانی همواره با نوعی آگاهی همراه است که مقدار آن بین دو قطب بسیار پیشرفته و بسیار بدوی در نوسان است.
● انرژی کیهانی
اگر ماده را به‌عنوان انرژی تراکم یافته تعریف کنیم، احتمالاً حوزه انرژی کیهانی از عنصری تشکیل شده است که در حد واسط قلمرو آشنای فعلی ماده و انرژی قرار دارد. برخی از دانشمندان از پدیده انرژی کیهانی با نام بیوپلاسما یاد می‌کنند.
● ویژگی‌های انرژی کیهانی
انرژی کیهانی در تمام فضا نفوذ می‌نماید، اشیاء جاندار و بی‌جان را به‌هم مربوط می‌کند، از یک شیء به شیء دیگر جریان می‌یابد، برخلاف سایر پدیده‌ها با دور شدن از مبدأ، تراکم آن افزایش می‌یابد.
حوزه انرژی کیهانی همواره با نوعی آگاهی همراه است که مقدار آن بین دو قطب بسیار پیشرفته و بسیار بدوی در نوسان است.
حوزه انرژی انسان که با زندگی بشر ارتباطی تنگاتنگ دارد، تجلی حوزه انرژی کیهانی است. این حوزه را می‌توان به کالبدی نورانی تشبیه نمود که جسم فیزیکی را احاطه نموده، در آن نفوذ می‌نماید و تابش آن متأثر از خصوصیاتش بوده، غالباً هاله نامیده می‌شود.
دستگاه عکاسی کرلین می‌تواند از انرژی بیوپلاسمیک یا نیروی اثیری که اطراف انسان و سایر موجودات زنده را احاطه کرده است، عکسبرداری کند. این میدان‌های انرژی نامرئی، مانند هاله‌های نورانی است که در آثار نقاشی ملل مختلف در اطراف چهره پیامبران و رهبران مذهبی ترسیم شده است.
● مراکز انرژی (چاکرا):
در حوزه انرژی (در بدن انسان) گرداب‌های مخروطی چرخانی به نام چاکرا وجود دارد که نوک مخروط آنها به جریان نیروی عمودی اصلی متصل است.
قسمت پهن این مخروط‌ها در حاشیه کالبدی قرار دارد که چاکرا در آن مستقر است.
معتقدند که هفت لایه هاله و هفت چاکرای حوزه انرژی با هم ارتباط دارند. در هاله هر سطح با یکی از چاکراها در ارتباط می‌باشد.
هر یک از گرداب‌های نامبرده با حوزه انرژی کیهانی، انرژی تبادل می‌کنند.
برای هر فرد ۷ چاکرای اصلی و ۲۱ چاکرای فرعی و حدود ۱۳۰ ـ ۹۰۰ ریزچاکرا قائل هستند.
دو چاکرای کوچک کف دست‌ها در درمان نقش بسیار مهمی دارند.
بیماری در دستگاه انرژی معلول عدم توازن در انرژی یا بروز مانعی در مسیر آن است. به‌عبارت دیگر فقدان جریان انرژی در دستگاه انرژی انسان، نهایتاً منجر به بیماری می‌گردد.
● انرژی کیهانی و طب سوزنی:
بعضی از دانشمندان بر این عقیده‌اند که در همین انرژی اثیری محیط بر انسان با مسئله معالجات طب سوزنی رایج در چین، رابطه خاص وجود دارد. به این معنی‌که نیروهای حیاتی در درون جسم آدمی در مسیرهای خاصی در گردش هستند و با فروبردن سوزن‌های ظریف پلاتین در مسیر این نیروها است که می‌توان اشکالات و عدم تعادل بدن بیمار را کنترل و مرتفع نمود.
● انرژی کیهانی و اهرام مصر:
قدمت استفاده از انرژی کیهانی احتمالاً به زمان فراعنه یا حتی قبل از آنها برمی‌گردد. امواج انرژی کیهانی به‌علت شکل خاص هرم و زوایای متناسب آن در کنج‌ها تمرکز یافته و تقویت می‌شوند و سپس انعکاس این دسته امواج در یک نقطه در وسط هرم یکدیگر را قطع می‌کنند و بیشترین مقدار انرژی در این کانون (در فاصله یک سوم فوقانی ارتفاع هرم) متمرکز می‌شود. قرار گرفتن بیمار در داخل کانون هرم و یا مصرف آبی که مدتی در داخل هرم مانده و به اصطلاح باردار شده است به درمان بیماری‌ها کمک می‌کند.
شایان توجه است که استفاده از این انرژی بر روی گیاهان (از طریق استفاده از آب انرژی‌دار)، اثرات مثبتی در رشد و نمو آنها دارد.
● انرژی کیهانی و کوهستان:
مناطق مختلف کره‌زمین دارای تراکم انرژی متفاوتی می‌باشد. از آنجائی‌که ما به‌طور مداوم با محیط و افرادی‌که با آنها سروکار داریم، در حال تبادل انرژی هستیم، قرار گرفتن در محیط‌های پرانرژی باعث افزایش انرژی ما می‌شود. از جمله این مکان‌ها محیط‌های کوهستانی است که اگر این محیط کوهستانی پوشش درختان جنگلی داشته باشد، از میزان انرژی بیشتری برخوردار است. به‌خصوص در کنار آبشارها انرژی خاصی وجود دارد و شاید به همین دلیل باشد که مردم از قرار گرفتن در زیر آبشار لذت می‌برند.
اغلب معابدی که روی سیستم‌های انرژی کار می‌کنند، در کوهستان قرار دارند. مانند معابد کونگ‌فو.
مکان‌های مقدس مربوط به همه ادیان نیز از جمله مکان‌های پرانرژی و دارای انرژی مثبت هستند.
در سفری‌که چند سال پیش به کلیسای سنت استپانوس در جلفا داشتیم، اغلب افراد گروه حتی آنهائی‌که آشنائی زیادی با انرژی‌های کیهانی نداشتند در بازگشت از آنجا احساس شارژ شدن و سنگینی خاصی داشتند. من احساس می‌کردم که از فرط انرژی، لبریز شده‌ام.
قرار گرفتن در چنین محیط‌هائی باعث آرامش درونی و شادابی انسان‌ها می‌شود. اگر چاکراهای فرد برای جذب انرژی آماده شده باشد، تأثیر بیشتری خواهد داشت.
مکان‌هائی نیز وجود دارد که تراکم انرژی منفی در آنها بالاست و قرار گرفتن در آنها باعث تخلیه انرژی‌های مثبت، جذب انرژی‌های منفی و ایجاد کسالت روحی در افراد می‌شود. زمانی‌که فرد در چنین مکان‌هائی قرار می‌گیرد، احساس ناخوشایندی دارد و تمایل دارد که زودتر آن مکان را ترک نماید. مانند مکان‌هائی که در آنها عمال غیرانسانی و ناشایست انجام گرفته و آثار آن هنوز باقی‌مانده است و مردم در اصطلاح می‌گویند: این مکان سنگین است.
● انرژی درمانی:
استفاده از انرژی کیهانی یا قراردادن بیماردر حوزه میدان انرژی، توسط درمانگر به‌منظور درمان یا شفادهی است.
انرژی درمانی از شاخه‌های Altemative Medicine (طب مکمل) می‌باشد.
● راه‌های اصلی انتقال انرژی:
۱. روش مستقیم:
در جلسه درمانی توسط درمانگر انرژی به بیمار داده می‌شود که معمولاً از طریق کف دست‌ها و چشم‌ها انجام می‌شود. انتقال انرژی از دست‌ها با تماس به بدن بیمار و یا ارسال انرژی بدون تماس فیزیکی تا شعاع ۱۵ متری به راحتی امکان‌پذیر می‌باشد.
۲. درمان از راه دور:
در یک جلسه حضوری، چاکراهای بیمار توسط درمانگر آماده می‌شود. سپس در جلسات متعدد به‌صورت غیرحضوری، رأس ساعتی که با درمانگر هماهنگ شده است (در شب) فرد در حلقه انرژی نشسته و انرژی دریافت می‌نماید. از مزایای این روش اتلاف وقت کمتر می‌باشد و چندین بیمار به‌طور همزمان می‌توانند انرژی دریافت نمایند.
۳. آب دارو:
آب خاصیت ذخیره و انتقال انرژی را دارا می‌باشد. مقداری آب (حدود ۲۰ ـ ۳۰ سی‌سی) در یک قطره چکان پلاستیکی یا شیشه‌ای ریخته می‌شود و درمانگر با دست خود به آن انرژی می‌دهد. آب توسط انرژی باردار می‌شود. این آب دارو بایستی دور از نور و حرارت (در یخچال) نگهداری شود و از تماس آب با اشیاء فلزی خودداری نمود چون انرژی آن جذب فلز می‌شود. مصرف آن به‌صورت قطره‌ای و به روشی خاص می‌باشد. با هر بار مصرف آب‌دارو بیمار معادل حجم یک جلسه انرژی دریافت می‌نماید.
این آب دارو با روشی شبیه داروهای هامیوپاتی قابل تکثیر است.
استفاده از این روش باعث می‌شود تا تعداد جلسات مراجعه حضوری کمتر شده و بیمار حجم بیشتری انرژی به‌طور مستمر دریافت نماید.
۴. از طریق تلفن:
در مواردی که امکان دسترسی به درمانگر مقدور نباشد، می‌توان انرژی را از طریق آب دارو یا تلفن یا برنامه‌های زنده تلویزیونی انتقال داد. در حین ارتباط تلفنی، بیمار در حالت ریلکس قرار می‌گیرد و انرژی را از طریق گوشی تلفن دریافت می‌دارد.
● موارد استفاده از انرژی درمانی:
۱. تسکین درد:
دردهای ناشی از صدمات فیزیکی و جراحی و سرطان‌ها، دردهای عضوی، عصبی و ران‌تنی، میگرن و سردرد، نورالژیا (درد عصب سه‌قلوی صورت)، پریودهای دردناک و...
در مورد تسکین درد باید توجه داشت که درد، بیماری نیست بلکه نشانه بیماری می‌باشد و زمانی اقدام به درمان و تسکین درد نمود که از نظر موارد پاتولوژیک (مانند وجود تومور) بیمار بررسی شده باشد.
۲. آرامش اعصاب:
کاهش فشارهای عصبی و عصبانیت، هیجانات، استرس، اضطراب، بی‌قراری، پرخاشگری، افسردگی، وسواس، بی‌خوابی، مانیا، درمان کمکی در دوران ترک اعتیاد و کاهش وابستگی روانی به موادمخدر.
۳. بیماری‌های داخلی ـ جراحی:
انرژی درمانی بر روی بیماری‌های داخلی و جراحی نیز تأثیر دارد ولی نمی‌توان تمام بیماری‌ها را با آن درمان نمود. در برخی موارد اگر به‌صورت درمان کمکی استفاده شود، مفید واقع خواهد شد (مانند سرطان و تومورها).
در درمان بیماری‌هائی که ریشه عصبی دارند (مانند سردردهای عصبی و بعضی از آسم‌ها) بسیار کمک‌کننده می‌باشد. همچنین در درمان چاقی و لاغری از طریق کاهش و یا افزایش اشتها مؤثر می‌باشد.
● عوارض انرژی درمانی:
انرژی درمانی برای بیمار عارضه خاصی ندارد و عوارض آن متوجه شخص درمانگر می‌باشد.
درمانگر در معرض ابتلا به بیماری است که روی آن کار می‌کند و مبتلا به پیری زودرس می‌شود.
استفاده از انرژی کیهانی، فشار عصبی برای درمانگر به همراه دارد.
● توضیحاتی چند در رابطه با تنظیم مراکز انرژی (چاکراها):
همه افراد در اثر هیجانات، استرس‌ها، شوک‌ها، حوادث، تصادفات، تمرکزها و مراقبه‌های ناصحیح دچار به‌هم ریختگی مراکز انرژی (چاکراها) می‌گردند. که به‌صورت‌های گوناگون خود را نشان می‌دهند. مثلاً:
۱. بیماری‌هائی که ریشه فیزیولوژیک ندارند. به معنای آنکه متخصصین مختلف نمی‌توانند تشخیص دهند که علت بیماری چیست؟ (دردهای بی‌ریشه).
۲. در حرکت‌هائی مثل (یوگا، چی‌کنگ، تای‌چی، ذن، هیپنوتیزم و...) چه در تمرینات معمولی و چه در مراقبه‌ها به‌خصوص حرکت‌هائی که به‌طور مستقیم با مراکز انرژی سروکار دارند، فرد احساس می‌کند، نمی‌تواند به نتیجه دلخواه برسد و در بعضی مواقع دچار هیجانات و یا افسردگی‌های کاذب می‌گردد.
۳. عدم پیشرفت در حرکت‌های متافیزیکی که هرکدام از آنها حداقل با یکی از مراکز انرژی سروکار دارند.
به‌طور کلی تنظیم مراکز انرژی (چاکراها) شما را در کلیه مسائل و امور مربوطه منظم می‌سازد.
● توضیحاتی در رابطه با انرژی:
این انرژی در تمام افراد بشر به میزان کم وجود دارد. زمانی‌که عضوی از بدن ضربه می‌خورد و یا درد می‌گیرد، به‌طور ناخودآگاه فرد کف‌دست خود را روی محل درد می‌گذارد و حاضر به برداشتن دست خود نیست و اغلب دست چپ را روی محل درد گذاشته و دست راست را روی دست چپ می‌گذارد. درد مقداری کاهش می‌یابد. این کاهش درد به‌دلیل خارج شدن انرژی مذکور از کف دست‌هاست. انرژی کف دست چپ خاصیت تسکین درد بیشتری دارد.
این انرژی در برخی از افراد قابل پرورش می‌باشد. برای اینکه فردی بتواند درمانگر شود، باید توانائی متافیزیکی خاص آ‌ن‌را داشته باشد. در غیر این‌صورت فشار زیادی را باید متحمل شود و دچار یک‌سری مسائل و مشکلات خواهد شد و در معرض ابتلا به بیماری‌ها و مشکلات بیمارانی که روی آنها کار می‌کند، خواهد بود.
با انجام یک‌سری مراقبه‌ها و تمرینات مداوم، دومین چاکرا از پائین (موسوم به مرکز تان‌تین) در فرد باز و فعال می‌شود. انرژی کیهانی در این چاکرا ذخیره شده و در درمان استفاده می‌شود یا به‌صورت کانالی برای انتقال انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرد. زمان لازم برای این‌کار در حالت عادی بین ۵ ـ ۲۰ سال طول می‌کشد. توصیه می‌شود این‌کار حتماً توسط یک استاد انجام گیرد و تمرینات شخصی به‌هیچ عنوان توصیه نمی‌گردد. انجام این کار نیاز به تهذیب نفس نیز دارد. چون هرگونه سوءاستفاده از این انرژی براساس قانون کارما باعث صدمه مضاعف به‌خود فرد می‌شود.
(Karma = قانون عمل و عکس‌العمل: همیشه عملی را که از خود صادر می‌کنید، در جائی دریافت می‌نمائید).
● احساس بیماران نسبت به دریافت انرژی:
در طول جلسه درمانی، زمانی‌که بیمار انرژی دریافت می‌کند، این انرژی معمولاً به شکلی قابل حس می‌باشد. مانند: احساس مورمور شدن، گرما یا سرما.
احساس انرژی در خانم‌ها بیشتر از آقایان می‌باشد. ولی باید دانست که احساس یا عدم احساس انرژی توسط بیمار، ارتباطی با تأثیر انرژی روی او ندارد.
سیدجعفر نخجوانی
منابع:
▪ هاله درمانی با دست‌های شفابخش (باربارا آن برنن، ترجمه: مهیار جلالیانی).
▪ نیروهای مرموز در اهرام مصر (بیل شول ـ اد.پتیت، ترجمه: بشیر بختی).
▪ جزوه کاربردی انرژی درمانی (درس‌هائی از استاد سیدجعفر نخجوانی).
انرژی کیهانی در تمام فضا نفوذ می‌نماید، اشیاء جاندار و بی‌جان را به‌هم مربوط می‌کند، از یک شیء به شیء دیگر جریان می‌یابد، برخلاف سایر پدیده‌ها با دور شدن از مبدأ، تراکم آن افزایش می‌یابد.
حوزه انرژی کیهانی همواره با نوعی آگاهی همراه است که مقدار آن بین دو قطب بسیار پیشرفته و بسیار بدوی در نوسان است.
● انرژی کیهانی
اگر ماده را به‌عنوان انرژی تراکم یافته تعریف کنیم، احتمالاً حوزه انرژی کیهانی از عنصری تشکیل شده است که در حد واسط قلمرو آشنای فعلی ماده و انرژی قرار دارد. برخی از دانشمندان از پدیده انرژی کیهانی با نام بیوپلاسما یاد می‌کنند.
● ویژگی‌های انرژی کیهانی
انرژی کیهانی در تمام فضا نفوذ می‌نماید، اشیاء جاندار و بی‌جان را به‌هم مربوط می‌کند، از یک شیء به شیء دیگر جریان می‌یابد، برخلاف سایر پدیده‌ها با دور شدن از مبدأ، تراکم آن افزایش می‌یابد.
حوزه انرژی کیهانی همواره با نوعی آگاهی همراه است که مقدار آن بین دو قطب بسیار پیشرفته و بسیار بدوی در نوسان است.
حوزه انرژی انسان که با زندگی بشر ارتباطی تنگاتنگ دارد، تجلی حوزه انرژی کیهانی است. این حوزه را می‌توان به کالبدی نورانی تشبیه نمود که جسم فیزیکی را احاطه نموده، در آن نفوذ می‌نماید و تابش آن متأثر از خصوصیاتش بوده، غالباً هاله نامیده می‌شود.
دستگاه عکاسی کرلین می‌تواند از انرژی بیوپلاسمیک یا نیروی اثیری که اطراف انسان و سایر موجودات زنده را احاطه کرده است، عکسبرداری کند. این میدان‌های انرژی نامرئی، مانند هاله‌های نورانی است که در آثار نقاشی ملل مختلف در اطراف چهره پیامبران و رهبران مذهبی ترسیم شده است.
● مراکز انرژی (چاکرا):
در حوزه انرژی (در بدن انسان) گرداب‌های مخروطی چرخانی به نام چاکرا وجود دارد که نوک مخروط آنها به جریان نیروی عمودی اصلی متصل است.
قسمت پهن این مخروط‌ها در حاشیه کالبدی قرار دارد که چاکرا در آن مستقر است.
معتقدند که هفت لایه هاله و هفت چاکرای حوزه انرژی با هم ارتباط دارند. در هاله هر سطح با یکی از چاکراها در ارتباط می‌باشد.
هر یک از گرداب‌های نامبرده با حوزه انرژی کیهانی، انرژی تبادل می‌کنند.
برای هر فرد ۷ چاکرای اصلی و ۲۱ چاکرای فرعی و حدود ۱۳۰ ـ ۹۰۰ ریزچاکرا قائل هستند.
دو چاکرای کوچک کف دست‌ها در درمان نقش بسیار مهمی دارند.
بیماری در دستگاه انرژی معلول عدم توازن در انرژی یا بروز مانعی در مسیر آن است. به‌عبارت دیگر فقدان جریان انرژی در دستگاه انرژی انسان، نهایتاً منجر به بیماری می‌گردد.
● انرژی کیهانی و طب سوزنی:
بعضی از دانشمندان بر این عقیده‌اند که در همین انرژی اثیری محیط بر انسان با مسئله معالجات طب سوزنی رایج در چین، رابطه خاص وجود دارد. به این معنی‌که نیروهای حیاتی در درون جسم آدمی در مسیرهای خاصی در گردش هستند و با فروبردن سوزن‌های ظریف پلاتین در مسیر این نیروها است که می‌توان اشکالات و عدم تعادل بدن بیمار را کنترل و مرتفع نمود.
● انرژی کیهانی و اهرام مصر:
قدمت استفاده از انرژی کیهانی احتمالاً به زمان فراعنه یا حتی قبل از آنها برمی‌گردد. امواج انرژی کیهانی به‌علت شکل خاص هرم و زوایای متناسب آن در کنج‌ها تمرکز یافته و تقویت می‌شوند و سپس انعکاس این دسته امواج در یک نقطه در وسط هرم یکدیگر را قطع می‌کنند و بیشترین مقدار انرژی در این کانون (در فاصله یک سوم فوقانی ارتفاع هرم) متمرکز می‌شود. قرار گرفتن بیمار در داخل کانون هرم و یا مصرف آبی که مدتی در داخل هرم مانده و به اصطلاح باردار شده است به درمان بیماری‌ها کمک می‌کند.
شایان توجه است که استفاده از این انرژی بر روی گیاهان (از طریق استفاده از آب انرژی‌دار)، اثرات مثبتی در رشد و نمو آنها دارد.
● انرژی کیهانی و کوهستان:
مناطق مختلف کره‌زمین دارای تراکم انرژی متفاوتی می‌باشد. از آنجائی‌که ما به‌طور مداوم با محیط و افرادی‌که با آنها سروکار داریم، در حال تبادل انرژی هستیم، قرار گرفتن در محیط‌های پرانرژی باعث افزایش انرژی ما می‌شود. از جمله این مکان‌ها محیط‌های کوهستانی است که اگر این محیط کوهستانی پوشش درختان جنگلی داشته باشد، از میزان انرژی بیشتری برخوردار است. به‌خصوص در کنار آبشارها انرژی خاصی وجود دارد و شاید به همین دلیل باشد که مردم از قرار گرفتن در زیر آبشار لذت می‌برند.
اغلب معابدی که روی سیستم‌های انرژی کار می‌کنند، در کوهستان قرار دارند. مانند معابد کونگ‌فو.
مکان‌های مقدس مربوط به همه ادیان نیز از جمله مکان‌های پرانرژی و دارای انرژی مثبت هستند.
در سفری‌که چند سال پیش به کلیسای سنت استپانوس در جلفا داشتیم، اغلب افراد گروه حتی آنهائی‌که آشنائی زیادی با انرژی‌های کیهانی نداشتند در بازگشت از آنجا احساس شارژ شدن و سنگینی خاصی داشتند. من احساس می‌کردم که از فرط انرژی، لبریز شده‌ام.
قرار گرفتن در چنین محیط‌هائی باعث آرامش درونی و شادابی انسان‌ها می‌شود. اگر چاکراهای فرد برای جذب انرژی آماده شده باشد، تأثیر بیشتری خواهد داشت.
مکان‌هائی نیز وجود دارد که تراکم انرژی منفی در آنها بالاست و قرار گرفتن در آنها باعث تخلیه انرژی‌های مثبت، جذب انرژی‌های منفی و ایجاد کسالت روحی در افراد می‌شود. زمانی‌که فرد در چنین مکان‌هائی قرار می‌گیرد، احساس ناخوشایندی دارد و تمایل دارد که زودتر آن مکان را ترک نماید. مانند مکان‌هائی که در آنها عمال غیرانسانی و ناشایست انجام گرفته و آثار آن هنوز باقی‌مانده است و مردم در اصطلاح می‌گویند: این مکان سنگین است.
● انرژی درمانی:
استفاده از انرژی کیهانی یا قراردادن بیماردر حوزه میدان انرژی، توسط درمانگر به‌منظور درمان یا شفادهی است.
انرژی درمانی از شاخه‌های Altemative Medicine (طب مکمل) می‌باشد.
● راه‌های اصلی انتقال انرژی:
۱. روش مستقیم:
در جلسه درمانی توسط درمانگر انرژی به بیمار داده می‌شود که معمولاً از طریق کف دست‌ها و چشم‌ها انجام می‌شود. انتقال انرژی از دست‌ها با تماس به بدن بیمار و یا ارسال انرژی بدون تماس فیزیکی تا شعاع ۱۵ متری به راحتی امکان‌پذیر می‌باشد.
۲. درمان از راه دور:
در یک جلسه حضوری، چاکراهای بیمار توسط درمانگر آماده می‌شود. سپس در جلسات متعدد به‌صورت غیرحضوری، رأس ساعتی که با درمانگر هماهنگ شده است (در شب) فرد در حلقه انرژی نشسته و انرژی دریافت می‌نماید. از مزایای این روش اتلاف وقت کمتر می‌باشد و چندین بیمار به‌طور همزمان می‌توانند انرژی دریافت نمایند.
۳. آب دارو:
آب خاصیت ذخیره و انتقال انرژی را دارا می‌باشد. مقداری آب (حدود ۲۰ ـ ۳۰ سی‌سی) در یک قطره چکان پلاستیکی یا شیشه‌ای ریخته می‌شود و درمانگر با دست خود به آن انرژی می‌دهد. آب توسط انرژی باردار می‌شود. این آب دارو بایستی دور از نور و حرارت (در یخچال) نگهداری شود و از تماس آب با اشیاء فلزی خودداری نمود چون انرژی آن جذب فلز می‌شود. مصرف آن به‌صورت قطره‌ای و به روشی خاص می‌باشد. با هر بار مصرف آب‌دارو بیمار معادل حجم یک جلسه انرژی دریافت می‌نماید.
این آب دارو با روشی شبیه داروهای هامیوپاتی قابل تکثیر است.
استفاده از این روش باعث می‌شود تا تعداد جلسات مراجعه حضوری کمتر شده و بیمار حجم بیشتری انرژی به‌طور مستمر دریافت نماید.
۴. از طریق تلفن:
در مواردی که امکان دسترسی به درمانگر مقدور نباشد، می‌توان انرژی را از طریق آب دارو یا تلفن یا برنامه‌های زنده تلویزیونی انتقال داد. در حین ارتباط تلفنی، بیمار در حالت ریلکس قرار می‌گیرد و انرژی را از طریق گوشی تلفن دریافت می‌دارد.
● موارد استفاده از انرژی درمانی:
۱. تسکین درد:
دردهای ناشی از صدمات فیزیکی و جراحی و سرطان‌ها، دردهای عضوی، عصبی و ران‌تنی، میگرن و سردرد، نورالژیا (درد عصب سه‌قلوی صورت)، پریودهای دردناک و...
در مورد تسکین درد باید توجه داشت که درد، بیماری نیست بلکه نشانه بیماری می‌باشد و زمانی اقدام به درمان و تسکین درد نمود که از نظر موارد پاتولوژیک (مانند وجود تومور) بیمار بررسی شده باشد.
۲. آرامش اعصاب:
کاهش فشارهای عصبی و عصبانیت، هیجانات، استرس، اضطراب، بی‌قراری، پرخاشگری، افسردگی، وسواس، بی‌خوابی، مانیا، درمان کمکی در دوران ترک اعتیاد و کاهش وابستگی روانی به موادمخدر.
۳. بیماری‌های داخلی ـ جراحی:
انرژی درمانی بر روی بیماری‌های داخلی و جراحی نیز تأثیر دارد ولی نمی‌توان تمام بیماری‌ها را با آن درمان نمود. در برخی موارد اگر به‌صورت درمان کمکی استفاده شود، مفید واقع خواهد شد (مانند سرطان و تومورها).
در درمان بیماری‌هائی که ریشه عصبی دارند (مانند سردردهای عصبی و بعضی از آسم‌ها) بسیار کمک‌کننده می‌باشد. همچنین در درمان چاقی و لاغری از طریق کاهش و یا افزایش اشتها مؤثر می‌باشد.
● عوارض انرژی درمانی:
انرژی درمانی برای بیمار عارضه خاصی ندارد و عوارض آن متوجه شخص درمانگر می‌باشد.
درمانگر در معرض ابتلا به بیماری است که روی آن کار می‌کند و مبتلا به پیری زودرس می‌شود.
استفاده از انرژی کیهانی، فشار عصبی برای درمانگر به همراه دارد.
● توضیحاتی چند در رابطه با تنظیم مراکز انرژی (چاکراها):
همه افراد در اثر هیجانات، استرس‌ها، شوک‌ها، حوادث، تصادفات، تمرکزها و مراقبه‌های ناصحیح دچار به‌هم ریختگی مراکز انرژی (چاکراها) می‌گردند. که به‌صورت‌های گوناگون خود را نشان می‌دهند. مثلاً:
۱. بیماری‌هائی که ریشه فیزیولوژیک ندارند. به معنای آنکه متخصصین مختلف نمی‌توانند تشخیص دهند که علت بیماری چیست؟ (دردهای بی‌ریشه).
۲. در حرکت‌هائی مثل (یوگا، چی‌کنگ، تای‌چی، ذن، هیپنوتیزم و...) چه در تمرینات معمولی و چه در مراقبه‌ها به‌خصوص حرکت‌هائی که به‌طور مستقیم با مراکز انرژی سروکار دارند، فرد احساس می‌کند، نمی‌تواند به نتیجه دلخواه برسد و در بعضی مواقع دچار هیجانات و یا افسردگی‌های کاذب می‌گردد.
۳. عدم پیشرفت در حرکت‌های متافیزیکی که هرکدام از آنها حداقل با یکی از مراکز انرژی سروکار دارند.
به‌طور کلی تنظیم مراکز انرژی (چاکراها) شما را در کلیه مسائل و امور مربوطه منظم می‌سازد.
● توضیحاتی در رابطه با انرژی:
این انرژی در تمام افراد بشر به میزان کم وجود دارد. زمانی‌که عضوی از بدن ضربه می‌خورد و یا درد می‌گیرد، به‌طور ناخودآگاه فرد کف‌دست خود را روی محل درد می‌گذارد و حاضر به برداشتن دست خود نیست و اغلب دست چپ را روی محل درد گذاشته و دست راست را روی دست چپ می‌گذارد. درد مقداری کاهش می‌یابد. این کاهش درد به‌دلیل خارج شدن انرژی مذکور از کف دست‌هاست. انرژی کف دست چپ خاصیت تسکین درد بیشتری دارد.
این انرژی در برخی از افراد قابل پرورش می‌باشد. برای اینکه فردی بتواند درمانگر شود، باید توانائی متافیزیکی خاص آ‌ن‌را داشته باشد. در غیر این‌صورت فشار زیادی را باید متحمل شود و دچار یک‌سری مسائل و مشکلات خواهد شد و در معرض ابتلا به بیماری‌ها و مشکلات بیمارانی که روی آنها کار می‌کند، خواهد بود.
با انجام یک‌سری مراقبه‌ها و تمرینات مداوم، دومین چاکرا از پائین (موسوم به مرکز تان‌تین) در فرد باز و فعال می‌شود. انرژی کیهانی در این چاکرا ذخیره شده و در درمان استفاده می‌شود یا به‌صورت کانالی برای انتقال انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرد. زمان لازم برای این‌کار در حالت عادی بین ۵ ـ ۲۰ سال طول می‌کشد. توصیه می‌شود این‌کار حتماً توسط یک استاد انجام گیرد و تمرینات شخصی به‌هیچ عنوان توصیه نمی‌گردد. انجام این کار نیاز به تهذیب نفس نیز دارد. چون هرگونه سوءاستفاده از این انرژی براساس قانون کارما باعث صدمه مضاعف به‌خود فرد می‌شود.
(Karma = قانون عمل و عکس‌العمل: همیشه عملی را که از خود صادر می‌کنید، در جائی دریافت می‌نمائید).
● احساس بیماران نسبت به دریافت انرژی:
در طول جلسه درمانی، زمانی‌که بیمار انرژی دریافت می‌کند، این انرژی معمولاً به شکلی قابل حس می‌باشد. مانند: احساس مورمور شدن، گرما یا سرما.
احساس انرژی در خانم‌ها بیشتر از آقایان می‌باشد. ولی باید دانست که احساس یا عدم احساس انرژی توسط بیمار، ارتباطی با تأثیر انرژی روی او ندارد.
سیدجعفر نخجوانی
منابع:
▪ هاله درمانی با دست‌های شفابخش (باربارا آن برنن، ترجمه: مهیار جلالیانی).
▪ نیروهای مرموز در اهرام مصر (بیل شول ـ اد.پتیت، ترجمه: بشیر بختی).
▪ جزوه کاربردی انرژی درمانی (درس‌هائی از استاد سیدجعفر نخجوانی).
