همانطور که آنها دارای غم و شادی، غصه و حزن و امید و آرزو هستند، ترس و وحشت نیز دارند، چرا که بعضی عوامل و موجودات به آنها ضرر می زنند و یا جان آنان را به خطر و نیستی می کشاند. در نتیجه، طبیعی می باشد که یک موجود زنده از چیزهای که به او آسیب های سخت می رساند و منافع او را به خطر می اندازد بترسد و از آن هراس داشته باشد.
از جمله چیزهایی که جن از آن می ترسد و سعی می کند خود را از آن دور نگه دارد تا جانش حفظ شود و از بین نرود شهاب های آسمانی می باشد. خداوند متعال اجنه را به این دلیل با شهاب های آسمانی تهدید کرده تا آنها نتوانند اخبار و اسرار آسمانی را در آسمان ها گوش دهند و این اخبار را به کاهنان و ساحران برسانند.
آنها از بعضی حیوانات نیز بسیار هراس دارند، مانند کبوتر، خروس سفید و اسب اصیل.
(( ان الجن لا یدخلون دارا فیه فرس عقیق)).
((بدرستیکه جنها داخل خانه ای که در آن خانه اسب اصیل باشد نمی شوند)).
آنان از کبوتر نیز وحشت بسیار دارند مخصوصا اگر کبوتر دو رنگ و یا سفید باشد. در روایتی امام صادق(ع) فرمودند:(( هر خانه ای که در آن کبوتر باشد آفتی از جن به اهل آن خانه نمی رسد)).
امام موسی بن جعفر نیز می فرمایند:
((بال زدن کبوتر باعث گریختن و دور شدن شیاطین اجنه می شود)).
یکی دیگر از حیواناتی که اجنه از آنها هراس دارند و داخل آن خانه ای که این حیوان در آن باشد نمی شوند، خروس سفید است.
در حدیث معتبری از امام صادق(ع) وارد شده حضرت می فرمایند:
((خروس بال گشاده سفید اگر در خانه ای باشد آن خانه و هفت خانه اطراف آن را از بلاها نگه می دارد و یک بال زدن کبوتر دو رنگ بهتر است از هفت خروس سفید)).
در بین مردم شایع است که اجنه از آهن می ترسند، ولی این مطلب در بین مردم عوام رایج است و در هیچ کتاب روائی و یا منبع معتبری مشاهده نشده است و بعید است که واقعیت داشته باشد.
