مردم یونان در عبادت گاهایشان تندیس خداوند را نصب کرده اند و در کنار آتش مقدس را گذاشته اند . بسیاری از آتنی ها بر این باور هستند که تندیس سنگی خود خداوند است .
هنگامی که مردم از خداوند درخواستی میکنند و تندیس سنگی به درخواست آنان جامه عمل نمی پوشاند خدا را مردم سرزنش میکنند و حتی بر این باورند که تندیس سنگی خداوند در حال اشک ریختن است .
اکثر مردم دلیل مراسمهای دینیشان را نمی دانستند و ناخداگاه دست به اجرای آن می زدند .
مردم مجسمه های نفیس - ظرف - سلاح و لباسهای گران قیمت خود را به این معابد می برند و به پیشگاه خداوند سنگی تقدیم میکردند . به طوریکه خود گزنفون تاریخ نگار مشهور پس از برگشت با لشگر ده هزار نفری کشورش به یونان چنین کرد .
برخی دیگر مانند آگاممنون دختر زیبای خویش به نام ایفیگنیا را در راه خدا قربانی کرد . اخلیس نیز ده نفر از دختران را برای دوستش پاتروکلوس قربانی کرد .
در شهری دیگر در اطراف قبرس و لئوکاس مردمان برای شادی روح خداوند ( آپولون ) انسانها را از صخره به پایین پرتاب میکردند .
در خیوس و تنودس مردم با قربانی کردن انسان رضایت خدای دیونوسوس را فرهام می کردند .اسپارتیان در زمان آرتمیس جوانان را در شهر شلاق می زدند و بسیاری در زیر تازیانه های کشته می شدند .
در آرکادیا تا قرن دوم میلادی مردم برای زئوس خدای یونانی انسانها را قربانی میکردند .
در هنگام شیوع بیماری چند نفر از شهر انتخاب می شدند و برای جلب رضایت خداوند آنها را با لباسهای زیبا از بالای صخره به پایین پرت میکردند و یا برخی را به معابد می بردند و در راه خدا می کشتند تا دفع بلا شود .
این کار هرساله در جشنواره تارگلیا برگزار می شده است .
یونانیان باستان پس چند صد سال بر این نتیجه رسیدن که قربانی کردن حیوان نیز میتواند به جای قربانی کردن انسان مفید باشد و این را یک انقلاب بزرگ فرهنگی برای خود میدانستند
