1. چهره ي سالخورده و نوراني فروهر ، ياد آور بهره گيري از تجربه ي پيران خردمند است.
2. بال فروهر سه قسمت دارد تا فراگيري هومت ، هوخت و هورشت يعني " انديشه ، گفتار و كردار نيك " را به انسان سفارش كند.
3. قسمت زير بال فروهر نيز سه قسمتي است تا نفرت انسان و زير پا گذاشتن دژمت ، دژوخت و دژورشت را يادآوري كند. يعني هر فرد بايد انديشه ، گفتار و كردار ناپاك را از خود دور سازد.
4. دو رشته ي آويخته در پايين ، نشانه ي پيوستن به سپنته مينو ( منش پاك ) و پشت سر گذاشتن انگره مينو ( انديشه پليد ) است.
5. حلقه ي دور كمر فروهر ، نشان وارستگي انسان از اميال ناهنجار و نيروي پرواز او به سرچشمه ي خورشيد است.
6. دستهاي فروهر رو به سمت جلو است تا آرمان انسان همواره به سوي پيشرفت و بالندگي باشد
7.حلقه ي دست اين نگاره ، جلوه گاه آيين مهر و نشان پيمان انسان با خداوند در پيوستن به اشويي است.
( اشو هنجار درستي است كه اهورامزدا جهان را بر اساس آن خلق كرده است.)ا
فروهر از دو واژه‌ي “فره” به معني جلو، پيش و “وهر” يا ورتي به معني برنده و كشنده درست شده است و شايد بتوان گفت از نظر زندگي، فروهر بزرگترين و باارزش‌ترين جزء وجود انسان است ، چون پرتوي از هستي بي‌پايان اهورامزداست كه انسان را به‌سوي رسايي رهنما مي‌شود و وظيفه‌ي پيش‌بري و فرابري، براي انسان به برترين پايه‌ي هستي را داراست. و پس از مرگ با همان پاكي و درستي به اصل خود (اهورامزدا) مي‌پيوندد.
امروزه نگاره‌ي زير بين زرتشتيان نمايانگر شكل فروهر است و به‌عنوان نشانواره‌ي دين زرتشتي به‌كار مي‌رود. اين نگاره، گذشته‌ي چندين هزارساله داشته و شبيه آن در جاهاي ديگر و نزد قوم‌هاي ديگري ديده شده است ولي شكل كنوني آن در كتيبه‌هاي هخامنشي بالاي سر پادشاهان ديده مي‌شود.
آنجایی که هر ملت و هر قومی نشانه و نمادی دارند - ایرانیان یکی از کهن ترین مردمانی هستند که نشانه ای بسیار شگفت انگیز و سراسر از دانش و فرهنگ و خرد را از خود به جای گذاشته اند. این نشان "فره وشی" یا "فروهر" نام دارد که قدمت آن بیش از ۴۰۰۰ سال تخمین زده شده است. سنگ نبشته های شاهان هخامنشی در پرسپولیس و سنگ نبشته های شاهان ساسانی همه حکایت از آن دارد. نکته بسیار شگفت انگیز این نشان ملی ایرانیان آن است که تک تک این نشان دارای مفهوم دانشی نهفته است ... تشریح ایننشان ملی:
۱. قرار دادن چهره یک پیرمرد سالخورده در این نگاره اشاره به شخص نیکوکار و یکتاپرستی دارد که رفتار و ظاهر پسندیده اش سرمشق دیگر مردمان است.
- ۲ دست راست این نگاره به سوی آسمان دراز شده است که این اشاره به ستایش "دادار هستی (اورمزد) " دارد که ۴۰۰۰ سال ژیش زردشت آنرا به ایرانیان عرضه می نمود.
-۳ چنبره ای (حلقه ای) در دست چپ نگاره وجود دارد که نشان از عهد و پیمانی است که بین انسان و اهورامزدا بسته می شود و انسان باید از او اطاعت کند ... مورخین حلقه های ازدواج که بین جوانان رد و بدل می شود را برگرفته از این چنبره می دانند و آنرا یک سنت قدیمی پارسی می دانند که در جهان پخش شده است.
۴ - بالهای کشیده در دو طرف نگاره اشاره به پرواز و پیشرفت و ترقی در بین انسانها می باشد و در نهایت رسیدن به خدای یگانه.
۵ - سه قسمتی که بر روی بالها کشیده شده است اشاره به سخن "اشوزردشت" که بی شک می توان گفت تا میلیون ها سال دیگر باقی خواهند ماند ... یعنی همان : کردارنیک - گفتار نیک - پندار نیک.
۶ - در میان کمر پیرمرد ایرانی یک چنبره بزرگ دیده می شود که اشاره به دایره روزگار دارد که انسان را در بر گرفته است که مردمان موظفند در میان این دایره روزگار مشخصی را برای خود برگزینند.
۸ - انتهای لباس پیرمرد سالخورده باستانی ایران که قدمتی بیش از ۴۰۰۰ سال دارد به صورت سه طبقه بنا گشته است که اشاره به کردار نیک - گفتار نیک و پندار نیک دارد.
این تنها گوشه ای از آثار به جای مانده از نیاکان ماست که امروزه وظیفه ماست از آن نگه داری کنیم.
به امید سربلندی ایران اسلامی
"خداوند این کشور را از گزند دشمن - دروغ و خشکسالی به دور نگهدارد".
نياكان ما از چند هزار سال پيش دريافته بودند كه هر انسان زنده از تن، جان، روان، وجدان و فروهر (Fravahr) سرشته شده كه پويندگي و بالندگي انسان از كوشش و جوشش آن‌هاست. ۷ - دو رشته اصلی از چنبره بزرگ وسط به پائین آمده است که نشان از دو عنصر باستانی ایران است. یکی سوی راستی و دیگری سوی چپ ... نخست "سپنته مینو" که همان نشان نیروی الهی است و دیگری "انگره مینو" که نشان از نیروی شر و اهریمن است. انسان در میان این دو نیروی خیر و شر قرار گرفته و با کوچکترین لغزشی به سوی تباهی و نابودی کشیده می شود.
