سپس خداوند بزرگ خاکی از قسمت های گوناگون زمین ، از قسمت های سخت و نرم ، شور و شیرین ، گرد آورد ، آب بر آن افزود تا گلی خالص و آماده شد و با افزودن رطوبت چسبناک گردید. که از آن اندامی شایسته و عضوهایی جدا و به یکدیگر پیوسته آفرید( اشاره به علم انسان شناسی ).آن را خشکانید تا محکم شد .
خشکاندن را ادامه داد تا سخت شد تا زمانی معین و سرانجامی مشخص ، اندام انسان کامل گردید. آنگاه از روحی که آفرید در آن دمید تا به صورت انسانی زنده در آمد .
دارای نیروی اندیشه که وی را به تلاش اندازد و دارای افکاری که در دیگر موجودات تصرف نماید.به انسان اعضاء و جوارحی بخشید که در خدمت او باشندو ابزاری عطا فرمود که آنها را در زندگی به کار گیرد. قدرت تشخیص به او داد تا حق و باطل را تشناسد.
و حواس چشایی و بویای و وسیله تشخیص رنگ ها و اجناس مختلف در اختیار او قرار داد. انسان را مخلوطی از رنگ های گوناگون و چیزهای همانند و سازگارو نیروهای متضاد و مزاج های گوناگون ، گرمی و سردی ، تری و خشکی ، قرار داد.
سپس از فرشتگان خواست تا آن چه در عُهده دارند انجام دهند و عهدی را که پذیرفته اند وفا کنند. اینگونه که بر آدم سجده کنند و اورا بزرگ بشمارندو فرمود :
(( بر آدم سجده کنید پس فرشتگان همه سجده کردند جز شیطان.)) غرور و خود بزرگ بینی اورا گرفت و شقاوت و بدی بر او غلبه کرد و به آفرینش خود از آتش افتخار نمود و آفرینش انسان از خاک را پَست شمرد. خداوند برای سزاوار بودن شیطان به خشم الهی و برای کامل شدن آزمایش و تحقق وعده ها به او مهلت داد و فرمود :
(( تا روز رستاخیز مهلت داده شدی.))
