راز موجودات فروزان

   
   
 (8 نقطه)
برای "رویا دیدن" باید تصمیم گرفت. 
تصمیم گرفتن بدین معنا نیست که فورا زمانی را تعیین کنیم. تصمیم گرفتن یعنی "منظم کردن روح در حد کمال و تلاش زیاد برای شایسته بودن در کسب خرد و اقتدار."
قبل از آنکه " اراده" عامل موثری به حساب آید- "بدن" بایستی "کامل و بی عیب" باشد.
نکته اساسی ساحری- مناظره و گفتگوی درونی است. این کلید همه چیزهاست. وقتی سالکی یاد گرفت که آن را متوقف کند (به اراده خویش) آن وقت همه چیز برایش ممکن می شود و به تمام مقاصد دور از دسترس خویش می رسد.
به عقیده ساحران- انسان قبل از هر چیز "اراده" است. " اراده " مستقیما به سه نقطه " احساس کردن " – " رویا دیدن " و " دیدن " مربوط می شود. پس از آن یک انسان " منطق " است. این در واقع مرکز کم اهمیت تری نسبت به " اراده " است و تنها به نقطه " صحبت کردن " (" نُطق کردن ") متصل می شود.
هر انسانی " 8 نقطه " را با خودش به این دنیا می آورد. دو تای آنها یعنی "منطق" و "صحبت کردن" را هر کسی می شناسد. "احساس کردن" همیشه مبهم ولی شناخته شده است. اما انسان فقط در دنیای ساحران با " دیدن " و " رویا دیدن " آشنا می شود و عاقبت در بیرونی ترین حاشیه این دنیا- به دو نقطه دیگر دست می یابد. این " 8 نقطه " تمامیت نفس انسان را می سازند.
سر- مرکز " منطق " و " صحبت کردن " است. انتهای جناغ سینه- مرکز " احساس کردن " است. سطح زیرین ناف- مرکز " اراده " است. سمت راست قفسه سینه- مربوط به " رویا دیدن " و سمت چپ قفسه سینه- مربوط به " دیدن " است. ولی در بعضی سالکان گهگاه مراکز " دیدن " و " رویا دیدن " هر دو در سمت راست قرار دارند.
ما موجوداتی فروزانیم که با دو حلقه اقتدار متولد شده ایم. حلقه ای که به محض تولد ما را به دام می اندازد- " منطق " و همراه آن " صحبت کردن " است. دو مقوله ای که با هم دنیا (دنیای روزمره) را می سازند و از آن نگهداری و حمایت می کنند. راز موجودات فروزان در این است که آنها حلقه اقتدار دیگری هم دارند که همان "اراده" است اما هرگز مورد استفاده قرار نمی گیرد. مزیت ساحران در این است که " اراده " را مورد استفاده قرار می دهند که فراگیر تر از " منطق " است.
با استفاده از این " اراده " و انرژی قصد ساحر است که خوانهای رویا دیدن یکی پس از دیگری گشوده خواهد شد.

پرنده پنج خصلت داشت
نخستین اوج در پرواز
سپس پرواز بی همراه
سه دیگر
به منقارش هدف گیرد فراز کهکشان ها را
چهارم رنگ بی رنگی
و در پایان
نوایش همچنان نجوا
سخن را با این شعر آغاز کردم زیرا به بحث ما مرتبط است. پرنده در اینجا استعاره ای از سالک مبارز است.
"اراده" ( در کاربرد حقیقی اش و نه حسی) یکی از آخرین چیزهایی است که سالک در طریق ساحران به حقیقت وجودی آن دست می یابد.
اگر تمام آموزشها را دنبال کرده باشید- متوجه خواهید شد که تمامی آموزشها در جهت تقویت اقتدار شخصی و بالا بردن ست پوینت انرژی سالک طرح ریزی شده اند. زمانی که سالک از طریق عمل به آموزشها و منظم کردن تونال شخصی اش بدین وسیله و ممارست پیوسته و منظم- اقتدار شخصی و انرژی کسب می کند- در تمام این لحظات زندگی او مبارزه ای بی پایان است و سالک می بایستی که بی نقص و مقتدر و قاطع عمل کند. از طریق این مبارزه پیا پی و بی پایان (که بیشتر در مقابله با ذهن و نفس صورت می گیرد) سالک انرژی فوق العاده و اقتدار کم نظیری کسب می کند. برای استفاده از این ذخیره- کانالی در کالبد انرژی سالک وجود دارد که متناظر با ناف در بدن اوست. از این کانال همواره خطوط انرژی در جهات مختلف خارج می شود. با پیشرفت سالک در طریق معرفت این خطوط پایدار تر شده و استحکام بیشتری می یابند. این خطوط انرژی- نشانگر اراده سالک هستند. اگر سالک مقتدر و بی نقص در مبارزه عمل کند- زمانی که به درجه یک مرد معرفت رسید- این خطوط آنقدر پایدار و پر انرژی و مستحکم هستند که ساحر قادر به انجام کارهای بسیاری بوسیله آنها خواهد بود. مثلا میتواند روی آنها بایستد (در هر وضعیتی) بوسیله آنها از جایی آویزان بماند و یا با پرتاب آنها به هر سویی که قصد کند- چیزی را بگیرد و ….. بنا بر این در این زمان- اراده چیزی بیش از یک احساس درونی خواهد بود. اکنون اراده چیزی مانند دست یا پا و بسیار پر قدرت تر از آنهاست.
در این وضعیت فعلی بهترین راه تقویت اراده و بالا بردن انرژی قصد- همانا عمل به شیوه ای قاطع و مقتدارنه است- عمل کردن در حد کمال.(عمل به شیوه سالک مبارز)
همانطور که گفتم زندگی به شیوه سالکی مبارز و هشیار - انجام تمرینات و حرکات اقتدار- عمل و احساس قاطع و … همه و همه با بالا بردن سطح انرژی و اقتدار ساحر- همزمان انرژی قصد او را نیز افزایش می دهند. در این میان سالک باید به خویشتن خویش اعتماد و اعتقاد کامل داشته باشد و بر این باور باشد که انرژی قصد او قادر به پیشبرد هر عملی است. (این یعنی خواستن با تمام وجود و ابلاغ این خواسته به قسمت پنهان ضمیر و ایمان کامل به بر آورده شدن قصد)
قدرت عملکرد اراده به خود شخص بستگی دارد. اینکه سالک تا چه حد با اقتدار و قاطعیت عمل می کند و تا چه حد به خویشتن خود اعتقاد و ایمان دارد.
نمی دانم تا به حال با انسانهای بالواقع مقتدر و قاطع برخورد کرده اید یا نه(منظورم اصلا آدمهای متکبر و مستبد و خود رای و یک دنده و زورگو نیست که حرف فقط حرف خودشان است). ولی اینطور انسانها حتی اگر از دور هم نظاره شوند – به نظر می آید که تنها با اشارتی می توانند همه چیز را در اطرافشان خرد کنند (و به راستی که می توانند) هر کلامی که از دهانشان خارج می شود(چون با علم و هشیاری کامل بر زبان رانده شده) از چنان اقتداری برخوردار است که با یک کلمه می توانند دنیایی را زیر و رو کنند و حتی با یک نگاه کوهی را جا بجا کنند و به حق می توانند چرا که باور دارند که می توانند و همواره قاطع و در حد کمال عمل کرده اند **. چرا که مهم قصد کردن است با ایمان راسخ قلبی به عملی شدن آن و 100% بدون دخالت ذهن و پیش داوری های او.
* *توضیحی که باید در این مورد بدهم این است که برای یک ساحر درست و غلط وجود ندارد- ساحر هر عملی را که انجام می دهد درست می داند بنا بر این عمل کردن در حد کمال برای یک ساحر معنی کاملا متفاوتی دارد. او تنها عمل می کند- با اقتدار و قاطع- حتی اگر به زعم خودش یا دیگران کاری نا درست انجام دهد. 
چرا که ساحر تنها مرد عمل است و تنها لحظه حال و عملی که باید انجام دهد مد نظرش است. در این بین مسئولیت تام و تمام عملش را نیز پذیراست.
پس فقط کافی است که امتحان کنید(من امتحان کرده ام و نتیجه اش فوق العاده بوده است) و واقعا عمل قاطع به طوری که گویی هیچ کاری بهتر و درست تر از کاری که در حال انجام می دهید وجود ندارد- انرژی فوق العاده ای به انسان می دهد و این باور را که اراده ای دارد بس پایدار و تزلزل نا پذیر برای پیشبرد اهدافش. 


منبع