رجاء (امید)

«امید، بذر مزروع در زمین سالم و به بار نشسته است.»
رازنامه، مولانا صلاح الدین علی نادر عنقا

حضرت مولانا شاه مقصود صادق عنقا در کتاب الرسائل می­‌فرماید:
«رجاء، معرفت و یقین داشتن به لطف و کَرَم حق و توسعه رحمت و فضل و احسان او است و امید قلبی داشتن به عنایات و عطیات خداوند.»
شیخ روزبهان بقلی فرموده است: 
«خوف عدل خداوند است و رجاء از فضل او». شیخ صفی­الدین اردبیلی فرموده است:
«حقیقت رجاء، استبشار به وجود فضل خداوند است.»
شیخ نجم­الدین کبری فرموده است: 
«رجاء شفیع اندوه­هاست و حذف رقیب عمل.»
حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) فرموده است:
«رجاء نزدیکی دل از لطف پروردگار است و سرورِ دل به حُسن وعده.»
حضرت صلاح­الدّین علی نادر شاه عنقا، پیر اویسی، در کتاب «رازنامه» امید را چنین توصیف می­فرمایند:

«امید بذر مزروع در زمین سالم و به بار نشسته است.
در جهان دل ما گیاه ناامیدی هرگز نروید.
فریاد خاموش، به حرارت عشق معراجی شد،
و آسمانها شنوای تمنّای صادقان،

ای خداوند کعبه عارفان،
به تضرّع دل امیدواران،
به همّت جوانمردان،
به مجمر عاشقانه دل آگاهان،
به تقدّس و نزاهت وجه شاهدان،
به طراوت حسن لاله کاران،*
آتش عشقت به جان زن.»