نشان فروهر

** نشان فـْرَوَهـْرْ که بـُن مایه آن جنبش و پیشرفت به سوی رسایی، فـَرامایگی و والایی است.
** امشاسپندان، بازشـنـاسـانـنـده گان ِ هستـی ِاهورامزدا هسـتـنـد.
** در اوستـا ایـن واژه بـه گـونه ی ا َمـِشَ سـْـپــِنـْتَ آمده است. در پی نوشت واژه ی امشاسپند در فرهنگ واژه های اوستا چنین آمده است :
« پاکان بی مرگ، انگیزانندگان خوشبختی، سود رسانان جاویدان، مـَهین ِ فرشتگان. امشاسپندان، صفت ِ مینویی اهورامزدا هستند؛ در عالـَم مینـُوی صفت ِ اهورامزدا؛ و در جهان مادی نیروهای سود رسان و نگـهدارنده ی آراستگـی جهان اند. و بـرای شـمـاره ی هـفـت شدن – کـه یک شماره ی وَرجاوَند است – در سرآغاز، نام ِ اورمَزد و پس از آن نام شش تن از امشاسپندان چنین است :
۱- وهـومـن يا بهمن.
2- اشـا وهـيـشـتـا یا ارديبهشت.
3- خـشـثـره وئـيـريـه یا شهريور.
4- سـپـنـت آرمـئـیـتـی یا سپندارمذ.
5- هـئـوروتـات یا خرداد.
6- امرتات یا امرداد.» ( فرهنگ واژه های اوستا. بهرامی، احسان. به یاری فریدون جنیدی. نشر بلخ. ص ۱۴۷۶.)

** در برخی از نوشتار های دينی زرتشتیان، امشاسپندان در جهان مادی، نگهبان شش گروه از آفريده گان جهان دانسته شده اند :
بهمن نگـهبان جـانـوران سـودمند؛ اردیبهشت نگـهبان آتـش؛ شهریور نگـهبان فـلـزات؛ سپندارمذ نگـهبان زمين؛ خرداد نگـهبان آب هـا و امرداد نگـهبان گـياهان است.