انسان اشرف ترین مخلوقات الهی

تتبع ونگارش : امین الدین «سعیدی »

انسان اشرف ترین مخلوقات الهی
«ولقد کرمنا بنی آدم »


مدیر مسؤل مرکز فرهنگی دحق لاره –جرمنی
چرا انسان اشرف ترین مخلوقات الهی در روی زمین است ؟
جواب دادن به این سؤال چندان کاری مشکل نیست . بخاطر آنکه انسان هم از لحاظ معنوی بر سایر موجودات مانند : جمادات ،نباتات ، وحیوانات وهم از لحاظ نیروی جسمانی در بسیاری از موارد نسبت به جانداران قویتر ونیرومند تر بنظر میرسد . بنابر همین صفات است که پروردگار ما می فرماید :
« ولقد کرمنا بنی آدم وحملنا هم فی البر والبحر ورزقنا هم من الطیبات وفضلناهم علی کثیر ممن خلقنا تفضیلا » ( ما بنی آدم را گرامی داشتیم وآن ها را در خشکه وبحر حمل کردیم واز انواع روزی های پاکیزه به آنان روزی دادیم ، وبر بسیاری از خلق خود برتری بخشیدیم ).

دریکی از احادیث آمده است :
« پروردگار ما مخلوقات جهان را بر سه قسم آفریده است :
فرشتگان ، حیوانات وانسان ؛ فرشتگان عقل دارند ، بدون شهوت وغضب . حیوانات مجموعه ای از شهوت وغضب اند وفاقد عقل آند . اما انسان مجموعه ای است از هر دو یعنی ( عقل وشهوت ) اگر عقل او بر شهوتش ( هوی وهوسش ) غالب شود ، مقام ومنزلت اش از فرشتگان هم بهتر وبرتر میشود . واگر شهوتش بر علقش غلبه حاصل نماید ،مقام ومنزلتش از حیوان هم بدتر میگردد. »

انسان از جهت معنوی یگانه مخلوقی است که از جنبه مادی ومعنوی وجسمانی وروحانی تشکیل یافته است ودر لابه لای تضاد ها ومشکلات می تواند رشد وپرورش یابد . وانسان مخلوق است که استعداد تکامل وپیشروی بی حد ومرزی در نهاد انسان نهفته است .
ناگفته نباید گذاشت که این توانمندی را پروردگار با عظمت ما در نهاد همه انسان ها قرار داده است . اگر از این توانمندی استفاده سالم ببرد بر پیشرفت وترقی دست می یابد واگر از آن استفاده نبرد به سقوط مواجه میگردد . ومسؤلیت آنرا خود انسان دارد.

یکی از علما می گوید :
جسم انسان دارای چنان استحکامات وظرافات های فوق العاده است که در مقابل هر نوع حوادث استقامات وپایداری مینماید . در مقابل بی غذایی ، بی خوابی ، خستگی ، رنج وتکالیف گونا گون وسایر زحمات دینوی ... تحمل عجیبی وغریبی از خود نشان میدهد . انسان با این قدرت وتوانمندی جسمی وفکری خارق العاده اش توانسته است ، این همه تمدن ها وصنایع وتخنیک های را به وجود آورد وبدین ترتیب برتری خویش را بر همه جانداران به اثبات برساند.

١ - روح الهی :

انسان بعد از اینکه پروردگار آنرا از گل خلق نمود ، از « روح » عظیمی در او دمید وآنرا به خود منسوب ساخت وآنرا« روح خدا » نامید . « ونفخت فیه من روحی » ( وازروح خود درآن دمیدم ) .

انسان با برخورداری از روح یا نفخه الهی ، قدرت عملی نامحدود ونیز قدرت تربیت پذیری نا محدود دارد این نیرو وقدرت به حد ومنزله میرسد تا جای که میتواند اسما ء ، وصفات الهی رادر خود ایجاد ،مستقر، ونیرومند ساز د وبدین ترتیب کمال وتقرب به الله را یکی پس از دیگری طی کند وآینه ومظهر کامل صفات خداوند شود . واین همان مقام خلیفه الهی است که انسان برای وصول به آن خلق شده است .

خداوند (ج) در سوره (ص آیه ٧١ و ٧٢ ) میفرماید :

( اذقال ربک للملائکة إنی خالق بشرا من طین فاذویته ونفخت فیه من روحی فقعوا له ساجدین ) ( وهنگام که خداوند به فر شتگان گفت که من بشر را از گل می افرینم ، پس آنگاه که اورا به خلقت کامل بیاراستم واز روح خود در او دمیدم به او سجده کنید .)

بعد مادی انسان منشا ء طبعیت وتمایلات حیوانی او است. وبعد الهی او منشا ء فطرت وتمایلات فوق انسانی او ست . همین بعد فطری است که به انسان مقام میدهد وهمین بعد است که حتی فرشتگان به خاطر آن مامور به سجده بر انسان می شوند .

پروردگار عالمیان بعد از اینکه از دمیدن روح یادآور میگردد خطاب به ملائکه نموده میفرماید : ( فقعوا له ساجدین ) یعنی ( همگی برایش سجده کنید ) خطاب عام است وشامل حال تمام ملایکه بدون استثنا بمنظور سجده به انسان است ، وابلیس که در بین ملایکه بود به سجده به ادم اباء می ورزد وخداوند پاک از ابلیس در باره علت عدم سجده به آدم چنین سؤال می نماید : ( قال یا ابلیس ما منعک آن تسجد لما خلقت بیدی ) ( ای ابلیس چه چیز ی شما را منع کرد از اینکه به چیزی که با دستهای خود آن را افریدم از کردن سجده ابا ء ورزیدی ) (سوره ص آیه ٧٥ )

توجه نمايد : در آيه مبارکه خداوند پاک در پرسش از شيطان کلمه با ( دستان خود آنرا خلق کردم ) استعمال می نماید که این امتیازی بزرگی است که اشرف بودن انسان را نسبت به همه مخلوقات نشان میدهد .

انسان آن مخلوق با عظمت است که پرورگار ما بار امانت الهی را به همین انسان سپرده است میفرماید : ( إنا عرضنا الامانة علی السموات والارض والجبال فأبین أن یحملنها وأشفقن منها وحملها الانسان إنه کان ظلومآ جهولا ) ما امانت را به آسمانها وزمین وکو ه هاعرضه داشتیم ، آن ها از حمل آن ابا کردند واز آن هراس داشتند ؛ اما انسان ، آن را به دوش گرفت ! او بسیار ظالم وجاهل بود ( قدر این مقام را نشناخت وبه خود ظلم کرد )

انسان آن مخلوق با عظمت است که مقام خلیفه الهی به همین انسان که اشرف المخلوقا ت است سپرده شده است . طوریکه الله میفرماید : ( وإذقال ربک للملئکة إنی جاعل فی الارض خلیفة) ( وهنگامی که پبرورگار تو به فرشتگان گفت : من در روی زمین ، جانشین وحاکمی قرار خواهم داد .

انسان آن مخلوق با عظمت است که پرورگار ما خود معلم ابو البشر بوده و

( علم آدم الاسما کلها ) وهمه اسما ( علم اسرار آفرینش ونام گذاری موجودات ) را همه وهمه به آدم آموخت .

پس با تائید قرآن واحادیث نبوی که آنسان اشرف ترین مخلوقات الهی در روی زمین است . انسان باید مقام خویش را بشناسد وبه هدفی که خلق گردیده است رسالت خویش را بجاء ارد .