کافه تلخ

۱۳۹۱ بهمن ۷, شنبه

”کاستاندا- پیداشدن جسد پیش آهنگ آبی C.Castaneda * Patty Partin






February 10, 2006
Remains of guru's disciple identified
BONES FOUND IN DEATH VALLEY CONFIRMED TO BE THOSE OF PATRICIA PARTIN/NURY ALEXANDER

By ROBIN FLINCHUM

SPECIAL TO THE PVT
Shortly after the 1998 death of “A Separate Reality” guru Carlos Castaneda, whose peyote-fueled sorceric journeys into the Mexican desert captured the imagination of a generation in the 1970s, five of his closest disciples made out their wills, disconnected their telephones, and disappeared into thin air.
Some believed the five women, three of whom were known as “the witches,” might have “burned from within,” or vaporized into balls of light that joined with the eternal universe as Castaneda had promised to do but failed. Last week, positive identification of a set of human remains found in a remote area of Death Valley National Park revealed that at least one of them had, like Castaneda, died an ordinary human death.
Although the remains were actually found some three years ago by a pair of hikers in the Panamint Dunes region of the national park, the bones were so desiccated that extracting a DNA sample proved impossible at the time. However, according to Inyo County Sheriff's investigator Marston Mottweiler, the development of new forensic technology recently produced a workable specimen.
Mottweiler said the sheriff's office had long suspected that the remains were those of Patricia Partin, also known as Nury Alexander, the adopted daughter of Carlos Castaneda and one of his closest disciples. The newly recovered specimen, when compared to DNA samples taken from Partin's mother and three sisters, proved Mottweiler's theory to be true.
Officially, the cause of Partin/Alexander's death is undetermined. Only 70 percent of her skeleton was recovered, along with a few scraps of a pair of pink jogging pants. The skull was never found, but in a land populated by hungry coyotes, this is not unusual. After five years under a brutal desert sun, any secrets the bones might have revealed were long ago worn away.
But most who knew Partin/Alexander suspect that she took her own life. Gaby Geuter, a retired Los Angeles travel agent who had known Alexander for six years, said she believed there were many compelling reasons Alexander might have chosen suicide; disappointment over Castaneda's ordinary death from liver cancer, disappointment over not having been transported into the infinite universe with her master, and an inability to contemplate the future without her sole source of financial and emotional support.
In his popular books, Castaneda had described how his Yaqui teacher left the world in 1973 by “burning from within,” or dispersing his physical form into a ball of light that joined with the universe. Castaneda's followers believed he would leave the world the same way, and that he might even take his closest followers with him.
“The way Carlos died was a great disappointment,” Geuter said. Castaneda had woven a web – a sort of separate reality – around the women he supported in his secluded Los Angeles home and, Geuter said, they believed in him so strongly that his ordinary death from a lingering form of liver cancer may have shattered their confidence in the life they'd been living for decades.
For Geuter, who began studying with Castaneda in small, private workshops in the early 1990s, the news of the identification of Alexander's bones was sad, but not unexpected. Though she called Alexander's death tragic, Geuter suspects the four other women probably made the same choice.
During the last two years of his life, Geuter followed Castaneda in secret, filming and documenting his movements in order to learn whether the private man truly lived the life he preached to his students. The results of her quest were published in a book called “Filming Castaneda; the Hunt for Magic and Reason.”
Geuter first met Alexander at movement workshops given by Castaneda in 1992. The master introduced Alexander as his daughter and called her Blue Scout. The sorcerer/philosopher sometimes told a tale of having retrieved Alexander from another dimension when she was only seven years old, and that she had been educated in a Mexican orphanage. He often held her up to his followers as a spirit being, a model of perfection, and he legally adopted her in the mid-1990s, making her an heir in his will.
In reality, Alexander had a more prosaic past. Born Patricia Lee Partin in Pasadena, Calif., in 1957, she grew up in a middle class home, the fourth of five sisters. Partin dropped out of high school in the 1970s just as Carlos Castaneda's books, “A Separate Reality” and “Tales of Power” were causing a cultural phenomenon in the United States. Castaneda's claim to have met a Yaqui Indian sorcerer in the Mexican desert and to have learned from him the secrets of controlling one's own reality appealed to a disillusioned generation searching for something to believe in.
Castaneda became an instant guru, though he led a secluded and very private existence, forbidding photographs of himself.
Partin met Castaneda in the late 1970s, soon changed her name to Nury (or Nuri) Alexander, a name with spiritual significance for her, and moved in with some of Castaneda's female disciples. In his nearly 30-year career, Castaneda's disciples tended to be attractive women and the teacher/student relationship was also a sexual one, according to many of the women who studied with him.
One of these was Amy Wallace, daughter of celebrated author Irving Wallace. Her recently released book “The Sorcerer's Apprentice” detailed her life as Castaneda's lover and student, and his voracious appetite for physical/spiritual relationships with women.
These relationships were often very intense, with his closest disciples depending upon Castanada as an emotional center as well as for their financial support, according to Geuter. Among the women Alexander, the Blue Scout, occupied a special place of prominence. She was described by those who knew her as temperamental, ethereal and driven by whim – as likely to take her friends on a shopping spree or a trip to Disneyland as to reject or insult them, according to a chronology of her life published by another former Castaneda student named Corey Donovan.
“She was very thin and fragile looking, childlike almost,” said Geuter, “but strong willed. She was convinced of herself because she was Carlos' favorite and was allowed to do things no one else would have dared to do, like coming in late for workshops.”
Alexander looked out of her thin, fragile body with a pair of commanding, steely eyes that Castaneda often made much of. But as to her temperament, Castaneda once said, “her humanness is paper thin.”
In keeping with Castaneda's insistence that his disciples sever all ties with their families of origin, Alexander stopped communicating with the Partin family in the late 1970s and they never saw her again. An attempt to contact her in the 1990s reportedly ended badly when Alexander rebuffed her family in particularly vicious terms.
But when investigators contacted members of the Partin family asking for DNA samples to help identify the bones, Alexander's mother and three of her sisters readily contributed in an effort to finally put the mystery of their missing sister to rest.
Alexander's disappearance was often lumped together with that of the four other women who vanished, but Geuter said she believes Alexander left at least several days later. “We saw her driving around town after the others were gone,” Geuter said, “and it surprised us.” And, Geuter added, if the women had gone together, Alexander's 1991 Ford Escort would not have been the vehicle of choice when there were other newer, larger vehicles available.
Alexander drove to Death Valley's remote Panamint Dunes probably around the first or second of May, where the parked Escort was spotted by park rangers. They kept the vehicle under surveillance for nearly a week, said Inyo County's Mottweiler, and then had it impounded as abandoned. A notice was sent to the address listed on the car registration, but no response was received. A basic search of missing person databases revealed no matches. Some time later, the car was sold at a mechanic's auction and no one in Inyo County paid the matter any further attention until nearly five years later, when the remains were discovered in the dunes some two and a half miles from where the car was found.
In the pocket of the jogging pants recovered with the remains was a knife, too small and flimsy to have been an implement of self-destruction, but unusual and familiar enough to convince Geuter that the remains were those of Alexander. But for Mottweiler, even though all the clues pointed in the direction of Nury Alexander, conclusive evidence was lacking until last week.
Now the mystery of at least one of Castaneda's missing disciples is solved, and for the Partin family the saga has come to an end. Mottweiler said the remains would be released to the family, though he did not know whether they had plans to conduct a memorial.
Whether Partin/Alexander actually killed herself or succumbed to the Death Valley elements as so many before her have done is impossible to say, said Mottweiler, though there is currently no suspicion of foul play.
Why she chose Death Valley also remains a mystery, though Geuter had a theory. “The Castaneda story starts in the desert,” Geuter said, “and at least for this woman it also ends in the desert.”
The case remains officially open while the Inyo County Coroner conducts final tests, but it seems likely that Nury Alexander took her secrets with her, leaving only Patricia Partin's scattered bones behind.

۱۳۹۱ بهمن ۶, جمعه

هرم باستانی بوسنی



هرم بوسنی اولین هرمی بود که در اروپا کشف شد. در قلب کشور بوسنی در حومه شهر ویسکو. 
حتما بیشتر شما تا به حال در مورد این هرم چیزی نشنیده اید و دوست دارید بیشتر بدانید. طبق معمول کسانی که دوست ندارند توهمی که از تاریخ انسانیت در ذهن ما سر هم کرده اند از بین برود، همواره با تئوری هایی که بیشتر شبیه به شوخی می ماند قدم به جلو می گذارند و تلاش دارند ثابت کنند این اکتشافات اشتباه است و این هرم یک پدیده طبیعی است و ساخته دست انسان نیست. اما در اینجا هرچقدر هم تلاش کنند و توهم سازی کنند و پنهان کاری کنند، نمی توانند مدارک روشن را از دید ما پنهان کنند. این هرم دارای تمام پایه و سازه اصلی می باشد: چهار دیوار شیب دار بدون خطا که رو به چهار جهت اصلی هستند، نوک یکدست و ورودی پیچیده. همچنین در نوک هرم ویرانه دیوارهای قرون وسطایی وجود دارد که در زمان پادشاه بوسنیایی "تِورکو کوترومانک" (1338-1391 میلادی) بر روی هرم ساخته شده بوده است.

خصوصیات این هرم بسیار نزدیک به هرم خورشید در "تئوتیهواکان" در مکزیک است و به همین دلیل نام این هرم را "هرم خورشید بوسنی" نام نهاده اند.
در این منطقه همچنین چهار سازه باستانی دیگر وجود دارد. هرم ماه بوسنی، هرم اژدهای بوسنی، هرم عشق بوسنی، و معبد زمین.
باستان شناس آمریکایی-بوسنیایی "سِمیر اوسماناگیک" که پانزده سال از عمرش را به مطالعه هرم های آمریکای لاتین پرداخته است می گوید: ما بلوک هایی را کشف کرده ایم که بسیار کیفیت متفاوتی با بلوک های ما دارند و من باور دارم بخشی از دیواره هرم بوده اند. حتی ورودی هایی با کف سنگفرش شده و تونل های زیر زمینی نیز کشف کرده ایم. (اوکتبر 2005)
مدرکی که می تواند طلسم فریب های دروغین در مورد تاریخ انسانیت که به خورد ما داده اند را بشکند. پیامی روشن که دوست ندارند شما در مورد آن بدانید.


اردوی تابستانی داوطلبان بین المللی:

هنگامی که نخست در سال 2005 هرم بوسنی کشف شد (و احتمالا بیشتر شما چیزی در این مورد نشنیدید) محققان با توجه به خاک و پوشش گیاهی انباشته شده بر روی سطح آن، عمر هرم را ارزیابی کردند. آزمایشهای رادیوکربنی نشان دادند که پوشش انباشته شده 12000 سال عمر دارد. اما آزمایشهای تازه نشان دادند که عمر هرم بسیار بیشتر از اینهاست.

اما یکی از بزرگترین اکتشافاتی که در سال 2012 در ماه ژوئن، در اولین شیفت داوطلبان بین المللی انجام شد در حالی بود که تیم توسط باستان شناسان ایتالیایی، دکتر "ریکاردو برت" و "نیکولو بیسکونتی" هدایت می شد. آنها توانستند لایه ای فسیل شده بر روی یکی از بلوک های کانکریت را کشف کنند که زمانی این لایه سراسر هرم را پوشانده بوده است.
ماده آلی کشف شده به آزمایشگاه رادیوکربن در اوکراین فرستاده شد و آزمایشها نشان دادند که این لایه حد اقل 24800 سال (+ یا – 200) عمر دارد.

هرم خورشید بوسنی اکنون با قدمتی بیش از 25000 سال پابرجاست. مدرکی که می تواند دیدگاه اشتباهی که ما نسبت به گذشته خودمان داریم را متلاشی کند و با تکانی شدید ما را بیدار و وادار به جستجوی بیشتر کند. جستجو برای به یاد آوردن اینکه ما واقعا که هستیم.

ما دریابنده‌ایم - خوانندگان بی‌کرانگی







بررسی آیین جنگاوران هم‌چون الگویی فلسفی ـ علمی

    سومین گزاره‌ی آیین جنگاوران این است: 
باید برای تمامیت ادراک قصد شود. دون‌خوان گفت که ادراک، ادراک است، و آن تهی از شر و خیر است. وی این گزاره را یکی از مهم‌ترین مولفه‌های آیین جنگاوران معرفی کرد، ترتیبی ذاتی که همه‌ی ساحران باید بدان گردن نهند. وی برهان آورد از آن‌جه که گزاره‌ی نخستین آیین جنگاوران این است که ما دریابنده‌ایم، هرآن‌ چه را که در می‌یابیم باید هم‌چون ادراک به تنهایی فهرست شود، بدون آن‌که هیچ ارزشی مثبت یا منفی، بر آن تحمیل شود.
  گرایش طبیعی من پافشاری بر این بود که خیر یا شر می‌بایست از شرایط ذاتی کیهان باشند نه عرَض. هرگاه می براهینم را به وی ارائه می‌دادم، که ناخواسته پاد- گفت بودند، خاطر نشان می‌کرد که براهین من فاقد دامنه‌اند، واین که صرفا با هوس‌های خِرد و وابستگی من به آرایه‌های نحوی معینی به من تقدیر شده‌اند.
او گفت: 
  برای تو تنها واژگانی چیده شده در نظمی خوشایند؛ نظمی که مطابق آرای زمانه‌ی توست. چیزی که به تو می‌دهم تنها واژگان نیستند، بل‌که اشاراتی دقیق از کتاب جهت یابی من هستند.

دون خوان گفت: استعاره چشم من!
    کتاب جهت یابی یک ساحر مانند هیچ یک از آرایه‌های کلامی شما نیست. آن یک رخ داد نگاشت است. آن گزارشی‌ست از همه‌ی چیزهایی که ساحران در سفر خود به بی‌کرانگی درمی‌یابند. در بی‌کرانگی ساحران نقاط بنیادی کمی می‌یابند. جایگشت‌های آن نقاط بنیادی نامحدود است، اما همان‌گونه که امید دارم روزی در خواهی یافت، آن جایگشت‌ها مهم نیستند. انرژی بی‌اندازه دقیق است.

 

آیین شمنی







در جهان نیروی بیکران و وصف ناپذیر وجود دارد که شمنان قصد می‌نامند و مطلقا آن چه در کیهان موجود است با پیوندی به قصد پیوسته است. 
سالکان مبارز نگران بحث کردن، فهمیدن و استعمال این پیونداند. 

بویژه نگران تطهیر این پیوند از اثرات فلج کننده‌ای هستند که نگرانی‌های عادی زندگی روزمره را به همراه دارد.

       آیین شمنی در این سطح می‌تواند به عنوان طرزعمل تطهیر پیوند شخص با قصد تعریف شود.





          کارلوس کاستاندا

خود بزرگ بینی بزرگ‌ترین دشمن ما






دانلود - کتاب صوتی - ملاقات با ناوال - آرماندو تورز - کارلوس کاستاندا . زبان پارسی



           خود بزرگ بینی بزرگ‌ترین دشمن ماست.
 فکرش را بکن، چیزی که ما را ضعیف می‌کند احساس رنجش نسبت به کردار و سوء‌کردار هم‌نوعان ماست.
خود بزرگ بینی ما سبب می‌شود که در بیشتر اوقات زندگی‌مان از کسی رنجیده باشیم.




       کارلوس کاستاندا

۱۳۹۱ بهمن ۵, پنجشنبه

قصد - گذر ساحران - تایشا آبلار




دانلود - کتاب صوتی - ملاقات با ناوال - آرماندو تورز - کارلوس کاستاندا . زبان پارسی


   قصد قدرتي‌ست که جهان را سراپا نگه مي‌دارد. نيرويي‌ست که به هر چيزي مرکزيت مي‌دهد. دنيا را وا مي‌دارد تا واقع شود. نيرويي‌ست که جز به شکل استعاره نمي‌توان درباره‌اش حرف زد. زير برگ‌هاي خشک زمين است، کره‌ي عظيم زمين. قصد، اصل زيرين هر چيزي است.


هدف از مرور دوباره اين است که تصور بنياديني را ويران کنيم که در سراسر زندگي‌مان  پذيرفته‌ايم. تا وقتي ويران نکرده‌ايم، نمي توانيم مانع قدرت خاطراتي شويم که آگاهي ما را کدر کرده است.
 

    بدن به سه محفظه‌ي انرژي تقسيم شده است:
  شکم، سينه و سر. نخست شکم درست زير ناف. بعد شبکه‌ي خورشيدي بالاي شکم و محدوده‌ي قفسه‌ي سينه و در آخر پيشاني. اين سه نقطه مراکز کليدي سه محفظه‌ي انرژي هستند. هرگاه که جسم و ذهن آسوده‌تر باشد،‌شخص مي‌تواند هواي بيشتري به اين سه قسمت از بدن بفرستد.
  احساس مستقيما با تنفس پيوند دارد. 
     هرگاه فکري داريم، انرژي ما در جهت اين فکر حرکت مي‌کند. افکار هم‌چون پيشاهنگان هستند. آن‌ها موجب مي‌شوند که بدن در طول راه خاصي حرکت کند.  ذهنت را آرام کن، جسمت هم آرام خواهد شد، در غير اين‌صورت منفجر خواهي شد.
احساس مستقيما با تنفس پيوند دارد. در حالي‌که مي‌توانيم خود را تربيت کنيم که انرژي بيشتري جذب نماييم، به اين طريق که عمدا هر نفسي را که مي‌کشيم طولاني‌تر سازيم.

    هر چيزي شکلي دارد، ولي بجز شکل بيروني، آگاهي درونيي وجود دارد که بر همه چيز حاکم است. اين آگاهي خاموش روح است. نيرويي فراگير و جامع که خود را از طرق مختلف در چيزهاي مختلفي متجلي مي‌سازد. و اين انرژي با ما ارتباط برقرار مي‌کند. اين کار با گوشي دروني صورت مي‌پذيرد، اين هماني‌ست که قادر است دستورات روح را تشخيص دهد. وقتي نفس مي‌کشي به انرژي اجازه مي‌دهي که از گوش‌هايت جريان يابد. وقتي نفست را بيرون مي‌دهي، توجهت را به گوش‌هايت معطوف و از قصد و تمرکزت استفاده کن تا جريان را هدايت کني. از بيني‌ات نفس را بيرون بده و دهانت را ببند، در حالي‌که نوک زبانت سقت را لمس مي‌کند. بدون صدا نفس را بيرون بده.

     صداي روح از هيچ‌جايي نمي‌آيد. 

از اعماق سکوت، از قلمرو ناموجود مي‌آيد. 
صدا فقط هنگامي قابل شنيده شدن است که ما کاملا آرام و متعادل باشيم او توضيح داد دو نيروي متضاد « مذکر و مونث، مثبت و منفي ، روشن و تيره » که ما را حرکت مي‌دهد ، بايد طوري به حالت تعادل نگاه داشته شود که در انرژي که ما را احاطه کرده است، شکافي ايجاد شود،‌شکافي که آگاهي ما بتواند از ميان آن بلغزد. روح خود را از طريق اين شکاف در انرژي متجلي مي‌سازد که ما را دربرگرفته است. آن‌چه در پي آن هستيم، تعادل است، ولي تعادل صرفا به معناي مقدار مساوي از هر نيرو نيست. بدين معناست که وقتي مقادير مساوي مي‌شود، ترکيب جديد و متعادل، نيروي حرکت آني را به دست مي‌آورد و خود بخود شروع به حرکت مي‌کند.


دوگانگی



 


در ما دوگانگي وجود دارد.
 ذهن بخش فاقد استحکام و بي‌جسم است و جسم بخش واقعي و ملموس است. اين تقسيم‌بندي انرژي ما را در حالت جدايي آشفته‌اي نگه مي‌دارد و مانع از يک‌پارچگي مي‌شود. منقسم بودن وضع بشري ماست. اما تقسيم بين ذهن و جسم نيست، بلکه بين جسمي است که ذهن يا نفس را جاي مي‌دهد و کالبد اختري که آوند انرژي بنيادي ماست.
   قبل از تولد اين دوگانگي تحميل شده وجود ندارد. ولي از لحظه‌ي تولد دو قسمت توسط کشش قصد بشريت از يکديگر جدا مي‌شوند. يک قسمت به‌طرف بيرون مي‌گردد و کالبد جسماني مي‌شود،‌ديگري به‌سوي داخل و کالبد اختري مي‌گردد. 

هنگام مرگ قسمت سنگين‌تر ؛ يعني جسم به زمين باز مي‌گردد تا جذب آن شود و قسمت سبک‌تر؛‌يعني کالبد اختري آزاد مي‌شود، ولي متاسفانه از آن رو که کالبد اختري هنوز کامل نشده است، با آزادي فقط براي لحظه‌اي روياروي مي‌گردد؛ يعني قبل از آن‌که در جهان پخش شود.
  اگر ما بي‌آن‌که دوگانگي کاذب جسم و ذهن را از بين برداريم، به مرگ معمولي خواهيم مرد. ما مي‌ميريم چون امکان اين‌که مي‌توانيم تغيير شکل دهيم، در بينش ما وارد نشده است. به اين دگرگوني بايد در خلال زندگي‌مان دست يابيم و موفق شدن در اين وظيفه  تنها هدف واقعي است که هر فردي بايد داشته باشد. تمام موفقيت‌هاي ديگر زندگي گذرا هستند، زيرا مرگ آن‌ها را به نيستي مبدل مي‌کند.
   اين دگرگوني مستلزم تغييري مطلق است و اين توسط مرور دوباره انجام داده مي‌شود؛ يعني نخستين سنگ بناي هنر آزادي است.





کتاب گذر ساحران
تایشا آبلار



انبار تاريخچه‌ي شخصي‌ - گذر ساحران - تایشا آبلار

   



 وقتي که بچه هستيم، اغلب پيمان مي‌بنديم و آنگاه وابسته‌ي اين پيمان‌ها مي‌شويم، حتا وقتي ديگر نمي‌توانيم به‌ياد آوريم که زماني چنين پيمان‌هايي را بسته‌ايم. عهدهايي که تابع اميال آني‌ست و به قيمت آزادي‌مان تمام مي‌شود.
گاهي اوقات توسط ايثارهاي کودکانه‌ي نامعقول يا پيمان‌هاي عشق ابدي و ناميرا وابسته مي‌شويم.

   لحظاتي در زندگي هر کسي، بويژه در آغاز کودکي هست که ما چيزي چنان بد مي‌خواهيم که خودبخود تمام قصدمان را به آن معطوف مي‌کنيم. وقتي قصد به آن امرمعطوف و ثابت شد، باقي مي‌ماند تا ما آرزويمان را برآورده سازيم.  پيمان‌ها سوگندها و قول‌ها قصد ما را طوري ملزم مي‌کنند که از آن به بعد اعمال ما ، احساسات و افکار ما دائما در جهت برآوردن يا حفاظت از اين تعهدات است، بي‌توجه به اين‌که ما به‌ياد بياوريم که چنين تعهداتي کرده‌ايم يا به‌ياد نياوريم. 

  سعي کن تصور کني که خودت انبار عظيمي خاطراتي. درآن انبار ، شخص ديگري « ذهن بيگانه ، پروازگران ، غارتگران آگاهي »  بجز خودت، عقايد، گفت و شنودهاي روحي و رواني و الگوهاي رفتاري را ذخيره کرده است.  چون اين انبار توست مي‌تواني به آن‌جا بروي و هر موقع که مي‌خواهي آن‌جا را زيرورو کني و از آن‌چه آن‌جا مي‌يابي، استفاده کني. مشکل جايي‌ست که تو نمي‌تواني حرفي درباره‌ي اقلام انبار بزني، زيرا قبل از آن‌که مالک انبار شوي، داير شده است. زندگي ما به‌نظر مي‌رسد خط زماني پيوسته‌اي باشد، زيرا در انبار کالاي ما، فهرست اجناس هرگز عوض نمي‌شود. او تاکيد کرد جز اين‌که اين انبار برچيده شود، هيچ راهي براي ما نيست تا آن چيزي شويم که واقعا هستيم.


    اکنون بيش از هر وقت ديگر، بشر نياز دارد خود را احيا سازد و به تجربه‌ي تهيگي و آگاهي دست يابد. آگاه بودن از زمان، حالت خاصي از آگاهي‌ست  که مانع پير شدن سريع و مردن ما در چند دهه مي‌شود. از زمان ساحران دوران باستان اين اعتقاد هست که اگر بتوانيم از کالبد خويش هم‌چون سلاحي استفاده کنيم، يا به اصطلاح امروزي بگوييم، انبار تاريخچه‌ي شخصي‌مان را خالي سازيم، قادر خواهيم بود از اين دنيا بگريزيم و در جاي ديگري گشت بزنيم.

در قلمرو ناموجود. به دنياي سايه‌ها. وقتي انبار ما خالي شود چنان سبک خواهيم شد که مي‌توانيم در ميان خلاء اوج بگيريم و هيچ چيز مانع پرواز ما نخواهد شد. آن‌گاه مي‌توان جوان و احيا شده به اين دنيا بازگرديم.


 گذر ساحران 

         تایشا آبلار

زن بودن - گذر ساحران - تایشا آبلار

 


    به زن‌ها از بچگي ياد داده‌اند که فعال نباشند،

چاپلوس باشيم و با هر وضعي سازگاري کنيم، ولي در درون مي‌جوشيم.

 ما مثل آتش‌فشاني آماده‌ي انفجاريم و آن‌چه بيشتر ما را نوميد مي‌کند اين است که هيچ رويايي يا انتظاري نداريم، جز اين‌که روزي مرد واقعي زندگي‌مان را بيابيم که ما را از بدبختي نجات دهد.

تربيت شده‌ايم تا مردان بهترين استفاده را از ما ببرند، فقط براي اين‌که مرد هستند، همواره با مردان خوب بوده‌ايم و آن‌ها شيره‌مان را براي آن‌چه داشته‌ايم مکیند. مردان از انرژي زنان تعذيه مي‌کنند.

     ما مي‌گذاريم که آن‌ها با قلدري به ما دستور بدهند چون به حال‌شان تاسف مي‌خوريم.

در دل دل‌هايت مستاصل هستيم که از مردان« هر مردي » مراقبت کنيم. در حالي‌که اگر هر يک از آن‌ها زن بودند ما هرگز اجازه نمي‌داديم چنين رفتارهايي با ما داشته باشند.

مادران موفق شدند در اموري که به مردان مربوط مي‌گردد،‌ از ما موشي  بسازند.





واقعا فکر مي‌کردم مادرم زندگي مرا خراب کرده است. من همواره چاق و دختري بدبخت بودم، در مرور دوباره دريافتم که مادرم به دلخواه خود از روزي که متولد شدم، مرا چاق کرده است . دليل او اين بود که دختر چاق و بي‌ريخت هرگز خانه را ترک نمي‌کند و او مرا در آن‌جا براي مستخدمي زندگي خود مي‌خواست.

   اين سرنوشت ما بود که خانواده دوستمان نداشته باشند. آن را بپذير ! حالا چه فرقي مي‌کند آن‌ها تو را دوست داشته يا نداشته باشند؟ با اين فکر فقط وقت‌مان را هدر مي‌دهيم. آن‌موقع آن‌موقع بوده و حالا، حالاست. و حالا وقت آزادي است.  مي‌بيني؟ واقعا فکر مي‌کردم مادرم زندگي مرا خراب کرده است. چاق بودم و نمي توانستم جلو خودم را بگيرم و غذا نخورم. مدت‌ها طول کشيد تا فهميدم معتاي آن‌موقع آن موقع بوده و حالا، حالاست. چيست و حالا فقط وقت آزادي‌ست.





      زنان بيش از مردان حاميان واقعي نظم اجتماعي‌اند و براي برآورده ساختن اين نقش در همه جاي دنيا به طرزي مشابه بار مي‌آيند که در خدمت مردان باشند. فرقي هم ندارد که آن‌ها در بازار برده فروشان خريداري شوند يا به آن‌ها اظهار عشق شود و دوست داشته شوند. هدف اساسي و تقدرير آن‌ها هنوز همان است : مردان را تغذيه کنند، پناه دهند و به آنان خدمت کنند. بخش شيطاني وضع برده‌وار زنان در اين است که فقط بر اثر دستور العمل‌هاي اجتماعي به‌وجود نمي‌آيد، بلکه در ضرورت بيولوژيکي آنان قرار دارد.

   هرنوعي اين ضرورت بيولوژيکي را دارد تا خود را تداوم بخشد و طبيعت ابزاري تهيه ديده است براي آن‌:ه تضمين کند ادغام انرژي‌هاي مذکر و مونث به موثرترين شيوه صورت مي‌پذيرد. در حيطه‌ي بشري هر چند عمل‌کرد مقدماتي آميزش جنسي توليد مثل است، اما عمل‌کردي ثاني و نهايي نيز دارد و آن تضمين اين امر است که انرژي بطور مداوم از زنان به مردان جريان يابد.  در آميزش جنسي مردان خطوط انرژي خاصي درون بدن زن برجا مي‌گذارند. آن‌ها مثل کرم کدو هستند که درون زهدان حرکت مي‌کنند و انرژي را جرعه جرعه مي‌نوشند. آن‌ها به‌دليل شرارت بار تري آن‌جا نهاده شده‌اند که تضمين کردن اين امر است که تامين انرژي بهمردي مي‌رسد که آن‌ها در در بدن زن به وديعه گذاشته است. اين خطوط انرژي برا اثر معاشرت جنسي جاگير شده، انرژي را از بدن مونث گرد مي‌آوردند و به نفع مردي مي‌دزدند که آن‌ها را آن‌جا گذاشته است.

   کل دنيا براي زنان غيرمنصفانه است. ضرورت طبيعت تداوم بخشيدن به نوع ماست. براي تضمين اين‌که اين تداوم واقع شود، زنان بايد بار عظيمي را در سطح پايه انرژي حمل کنند و اين به کعناي جريان انرژي است که زنان عوارضش را مي‌پردازند.

   زنان، بنياد تداوم بخشي به نوع بشرند. « انسان متمايز از بشر مي‌باشد. » اکثر انرژي از زنان مي‌آيد. نه فقط براي بارداري، زاد و ولد و تغذيه‌ي اولادان، بلکه هم‌چنين براي تضمين اين امر که مردان نقش خود را در کل اين روند بازي کنند.

   اين روند در وضع مطلوب تضمين مي‌کند که زن شوهرش را با قوت تمام توسط تارهايي تغذيه کنند که او در جسمش جا مي‌گذارد، طوري که مرد در سطح اسرارآميزي در سطحي اثيري بهوي وابسته مي‌شود. اين در رفتار مرد مشاهده مي‌شود که دوباره و دوباره به‌سوي همان زن باز مي‌گردد تا منبع معاش خود را حفظ  کند.

   به اين طريق طبيعت تضمين مي‌کند که مردان علاوه بر نيروي انتقال فوري خود براي آميزش جنسي، پيوندهاي دائمي‌تري با زنان برقرار سازند. تارهاي انرژي که در زهدان زنان مي‌ماند با ساخت انرژيتيکي کودک نيز موقعي ادغام مي‌شود که باروري صورت مي‌پذيرد. ممکن است اساس پيوندهاي خانوادگي باشد، زيرا انرژي پدر با انرژي جنين ادغام مي‌شود و مرد را قادر مي‌سازد که احساس کند، کودک از آن اوست. اين‌ها بخشي از امور مسلم زندگي هستند که مادران هرگز براي دختران‌شان شرح نمي‌دهند. زنان طوري بار مي‌آيند که مردان به‌راحتي آن‌ها را فريب دهند بدون آن‌که کمترين آگاهي از نتيجه‌ي آميزش جنسي داشته باشند که بيرون کشيدن انرژي در آنان ايجاد مي‌کند.

  به اندازه‌ي کافي بد هست که مردي خطوط انرژي خود را داخل جسم زني بگذارد، هرچند براي داشتن فرزند اين امر لازم است و بقاي آن را تضمين مي‌کند، ولي هيچ زني نمي‌تواند تحمل کند که خطوط انرژي ده يا بيست مرد در درون وي از درخشندگي او تغذيه کنند. جاي تعجبي نيست که زنان نمي‌توانند سر خودر را بلند کنند.

  زن اين کرم‌هاي درخشان را هفت سال با خود دارد. بعد از آن ناپديد يا رنگ مي‌بازند. ولي بدبختي اين‌جاست که وقتي هفت سال در حال تمام شدن است کل قشون کرم‌ها از اولين مردي که او داشته تا آخرين آن‌، ناگهان چنان به هيجان مي‌آيند که زن مجبور مي‌شود دوباره آميزش جنسي داشته باشد. آن‌گاه تمام کرم‌ها نيرومندتر از هر موقع ديگري به زندگي باز مي‌گردند تا براي هفت سال ديگر از انرژي درخشنده‌ي وي تغذيه کنند. چرخشي که هرگز پايان ندارد.

  اگر بتوان مقاومت کرد و هفت سال رابطه‌ي جنسي نداشته باشد، ولي تقريبا چنين چيزي در عصر و زمانه‌ي ما براي زن غير ممکن است. مگر اين‌:ه راهبه شود با به‌قدر کافي پول داشته باشد که از خودش محافظت کند.

   زيرا نه فقط ضرورت بيولوژيکي است که زن آميزش کند، بلکه حکم اجتماعي « چشم و هم چشمي » هم هست. چون زن‌ها قادر نيستند جريان انرژي را ببينند. به‌طور غيرضروري الگوهاي رفتاري يا تفسيرات احساسي را تداوم مي‌بخشند که به جريان اين انرژي مربوط مي‌شود. جامعه‌اي که مي‌خواهد زنان ازدواج کنند يا خود را در اختيار مردان قرار دهند غلط است، همان‌طور که براي زنان هم غلط است احساس ناخشنودي کنند، مگر آن‌که " مني" مرد را در خود داشته باشند. خطوط انرژي مرد به آن‌ها هدف مي‌دهد و آن‌ها را وامي‌دارد که سرنوشت بيولوژيکي خود را برآورده سازند: مردان و نوزادانشان را تغذيه کنند.ولي بشر به‌قدر کافي باهوش هست تا از خويشتن بيشتر از صرفا تحقق ضرورت توليد مثل بخواهد. براي مثال:

   تکامل يافتن نيز اگر ضرورت عظيمتري از توليد مثل نباشد، به همين ميزان ضروري است و در اين صورت تگامل يافتن شامل بيداري زنان نسبت به نقش حقيقي آنان در طرح انرژيتيکي توليد مثل است.



   من مثل هر زن ديگر، توسط مادري بار آمده‌ام که به‌عنوان عمل‌کرد ابتدايي خود مراقب بود تا طوري مرا بزرگ کند که همسري مناسب پيدا کنم و بدنامي دختر ترشيده را نداشته باشم. من واقعا مثل حيواني رام شده‌ام تا رابطه‌ي جنسي داشته باشم، مهم هم نيست که ما درم آن را چه خواهد ناميد. ما مثل هر زني با حقه و زور مجبور شديم مطيع شويم و غم‌انگيز اين است که ما در اين طرح به‌دام افتاده‌ايم، حتا اگر قصد نداشته باشيم که بچه دار شويم.

فقط مي‌توانم بگويم: بيدار شو. بايد اين دور باطل را از بين ببري.











تایشا آبلار

کتاب: گذر ساحران