کافه تلخ

۱۳۸۶ آبان ۳۰, چهارشنبه

هفت قانون معنوی موفقیت



دکتر دیپاک چوپرا


قانون توانایی مطلق
منشاء همه آفرینش, آگاهی مطلق است ... توانایی مطلق که جویای آن است که از نامتجلی به تجلی درآید . و هر گاه دریابیم که ضمیر راستین ما یکی از تواناییهای مطلق است , به قدرتی می پیوندیم که همه چیز این عالم را متجلی می سازد .
.قانون بخشایش
کائنات از طریق مبادله پویا عمل می کند ... داد و ستد , جنبه های متفاوت جریان نیرو در کائناتند . و در شور و شوق بخشیدن آنچه که می جوییم , فراوانی کائنات را در زندگیمان به جریان می افکنیم .
.قانون «کارما» یا علت و معلول
هر عملی نیرویی را تولید می کند که به همان شکل به ما بازمی گردد ... هر چه بکاریم همان را درو می کنیم . و هنگامی که اعمالی را انتخاب کنیم که برای دیگران شادمانی و موفقیت می آورد , ثمره «کارما»ی ما شادمانی و موفقیت خواهد بود .
.قانون کمترین تلاش
هوشمندی طبیعت با کمترین تلاش کار می کند ... با سبکدلی و هماهنگی و عشق . و هر گاه نیروهای هماهنگی و شادی و عشق را در اختیار گیریم ؛ با سهولت بی تکاپو , موفقیت و خوش اقبالی می آفرینیم .
.قانون قصد و آرزو
در هر قصد و آرزویی مکانیسم توفیق و تجلی آن نهفته است ... قصد و آرزو در حیطه توانایی مطلق دارای قدرت نظام دهنده نامحدود است . و هنگامی که در خاک حاصلخیز توانایی مطلق قصدی را درافکنیم , این قدرت نظام دهنده نامحدود را برای خود به کار وامی داریم .
.قانون عدم دلبستگی
در عدم دلبستگی , حکمت عدم یقین نهفته است ... در حکمت عدم یقین , رهایی از گذشته و شناخته شده نهفته است که زندان شرطی شدن در گذشته است . و در اشتیاقمان به گام نهادن در ناشناخته ـ حیطه تمامی امکانات ـ خود را به ذهن خلاقی می سپریم که هر آهنگ کائنات را همنوا می سازد .
.قانون «دارما» یا غایت حیات
هر کس در زندگی غایتی دارد ... موهبتی بی همتا یا استعدادی ویژه تا آن را به دیگران هدیه کند . و هنگامی که این استعداد بی همتا را با خدمت به دیگران بیامیزیم , وجد و طرب جانمان را تجربه می کنیم که هدف نهایی همه هدفهاست .
« »