دکتر دیپاک چوپرا
قانون توانایی مطلق
منشاء همه آفرینش, آگاهی مطلق است ... توانایی مطلق که جویای آن است که از نامتجلی به تجلی درآید . و هر گاه دریابیم که ضمیر راستین ما یکی از تواناییهای مطلق است , به قدرتی می پیوندیم که همه چیز این عالم را متجلی می سازد .
.قانون بخشایش
کائنات از طریق مبادله پویا عمل می کند ... داد و ستد , جنبه های متفاوت جریان نیرو در کائناتند . و در شور و شوق بخشیدن آنچه که می جوییم , فراوانی کائنات را در زندگیمان به جریان می افکنیم .
.قانون «کارما» یا علت و معلول
هر عملی نیرویی را تولید می کند که به همان شکل به ما بازمی گردد ... هر چه بکاریم همان را درو می کنیم . و هنگامی که اعمالی را انتخاب کنیم که برای دیگران شادمانی و موفقیت می آورد , ثمره «کارما»ی ما شادمانی و موفقیت خواهد بود .
.قانون کمترین تلاش
هوشمندی طبیعت با کمترین تلاش کار می کند ... با سبکدلی و هماهنگی و عشق . و هر گاه نیروهای هماهنگی و شادی و عشق را در اختیار گیریم ؛ با سهولت بی تکاپو , موفقیت و خوش اقبالی می آفرینیم .
.قانون قصد و آرزو
در هر قصد و آرزویی مکانیسم توفیق و تجلی آن نهفته است ... قصد و آرزو در حیطه توانایی مطلق دارای قدرت نظام دهنده نامحدود است . و هنگامی که در خاک حاصلخیز توانایی مطلق قصدی را درافکنیم , این قدرت نظام دهنده نامحدود را برای خود به کار وامی داریم .
.قانون عدم دلبستگی
در عدم دلبستگی , حکمت عدم یقین نهفته است ... در حکمت عدم یقین , رهایی از گذشته و شناخته شده نهفته است که زندان شرطی شدن در گذشته است . و در اشتیاقمان به گام نهادن در ناشناخته ـ حیطه تمامی امکانات ـ خود را به ذهن خلاقی می سپریم که هر آهنگ کائنات را همنوا می سازد .
.قانون «دارما» یا غایت حیات
هر کس در زندگی غایتی دارد ... موهبتی بی همتا یا استعدادی ویژه تا آن را به دیگران هدیه کند . و هنگامی که این استعداد بی همتا را با خدمت به دیگران بیامیزیم , وجد و طرب جانمان را تجربه می کنیم که هدف نهایی همه هدفهاست .
« »