49 افلاطون در رساله هاى تيمائوس، (Timaiosو كريتياس، (به تاريخچه و سرنوشت آتلانتيس اشاره كرده است. وى ضمناشاره به انحطاط اخلاقى مردم آتلانتيس پس از رسيدن به اوج تمدن، مىگويد:
اين انحطاط زمانى پيش آمد كه لئامت وخودخواهى بر صفات حسنه چيره شد.
در آن موقع زئوس (خداى خدايان) چون مشاهده كرد «يك قوم مشهور باستانى بهوضعى اسفانگيز گرفتار آمده» و «عليه تمام كشورهاى آسيا و اروپا قيام كرده» تصميم گرفت كه عذاب مهيبى به مكافاتعملشان بر ايشان نازل كند
به گفته حكيم يونانى «چندى بعد زلزله هايى پياپى روى داد و سيلها جارى گرديد و در ظرف يكروز و يك شب شوم همه مردان جنگى در كام زمين فرو رفتند و نابود شدند.
جزيره آتلانتيس نيز در دريا فرو رفت
