در ادبیات تمامی ممالک دنیا برای خداوند القاب مختلفی استفاده میشود که هر یک نشان از خصوصیات ذات باریتعالا را بیان میکند.
پروردگار، خالق، قادر مطلق، پدر آسمانی ... همگی نشان از ارتباط با مخلوق را دارد.
در یهودیت ورای این القاب که بازگو کننده ارتباط خالق و مخلوق است فلسفۀ مهم دیگری نیز وجود دارد وآن اثرات بیان وتلفظ صحیح این نام مقدس بر روند زندگی مخلوقات است و به دلیل این حساسیت و تقدس یکی از فرمانهای صریح و قاطع در یهودیت بیهوده به زبان نیاوردن اسم خداوند است از این جهت در نیایش یهود بنا به خواص لغات عبری کلمات میبایست با دقت به زبان آیند تا بتوان به آن هدف که از نیایشهای مختلف در نظر گرفته شده رسید.
بر طبق قبالا حروف عبری هر کدام قدرت خواصی دارد و بیان و تلفظ صحیح کلمات میتواند تاثیراتی بر ما ویا محیط اطراف ما بگذارد که امروزه با تکنولوژی جدید این پدیده برای ما قابل درک است، خیلی ساده در تلفن های همراه خود اسم شخص مورد نظرمان را میگوئیم وسیستم تلفن تحت تاثیر صدای ما شماره شخص مورد نظر را میگیرد و ما میتوانیم با او ارتباط برقرار کنیم و سیستم های مختلف دیگر که با صدای هر شخصی برنامه ریزی میشود ومیتواند در آن سیستم خواص نقش حرکتی داشته باشد، که باید توجه داشته باشیم که این تکنولوژی تنها در دهۀ اخیر ابداع شده وقیاس آن با قدرت ابدی پروردگار قابل تصور نیست.
برای مخلوقی که محدود به زمان بوده و فانی است درک خالقی ابدی، که بوده، وهست، وخواهد بود غیر ممکن است و نام اصولا یک عامل دنیوی است .
فلسفه آفرینش انسان رسیدن به ذات مقدس الهی است که قبالیستها برای درک ما وبا وجودی که قابل قیاس نیست این را به رابطه یک اشعۀ نسبت به خورشید تشبیه کرده اند که این اشعه میبایست به مبدا اصلی خود باز گردد که راه بازگشت به مبدا میبایست از خود شناسی شروع شود و سپس از طریق آموزش ودرک نام اعظم خداوندی میتوان در این راه قدم گذاشت، و چون اسامی خداوند در عبری خیلی مقدس بوده و ما انسانها در شرایط عادی نمیتوانیم این نام مقدس را بدون درک و علم کافی بیان کنیم از این رو همان طور که ذکر شد یکی از ده فرمانهای توراه امر بر این دارد که نام خداوند را بیهوده بر زبان نیاوریم.
با درک این موضوع که طبق قبالا بیان کلمات عبری دارای خواص و انرژی بخصوصی است، بیان نام خداوند در عبری یکی از مواردی است که در قوانین یهود با احتیاط زیادی تلفظ میشود. نام اعظم خداوند در عبری י-ה-ו-ה است وهیچ یهودی حق تلفظ آن را ندارد واز نظر قبالا کتابها در مورد این نام نوشته شده اگر بخواهیم این نام مقدس را حرف به حرف و همانطور که میبینیم به عربی بنویسیم یاهو میشود که یهودیان در مورد بیان آن نیز بایستی با احترام عمل کنند.(יیا- הه-וو-ה).
نام مقدس دیگر بارتعالا در عبری א-ל-ה است و همچنین اگر این کلمۀ مقدس عبری را همانطور که میبینیم بدون تلفظ صحیح عبری حرف به حرف به عربی بنویسیم الله میشود (אا-לلا-הه).
از آنجا که ما انساها در آن درجه تقدس نیستیم که اسم عبری ذات الهی را در موارد روزمره استفاده و به زبان آوریم در بیان خود یرای اشاره به اسامی الهی از کلمۀ השמ استفاده میکنیم که به معنی "آن نام" است واگر این کلمه را همان طور که میبینیم بدون تلفظ صحیح حرف به حرف به عربی بنویسیم کلمۀ هاشم میشود(הهاשشמم).
در قانون یهود کتابهای مذهبی و توراه بخصوص نام خداوند در کتب پس از فرسوده شدن به دلایلی که بطور خلاصه ذکر شد آنها را مانند جسد یک انسان به خاک میسپارند.
این قوانین در یهود تقدس و قدرت حروف عبری را بیان میکند و از انسانها میخواهد که ازاین قدرت کلام خود همیشه در جهت مثبت استفاده کرده واین نیروی عظیم را که خداوند برای سازندگی به ما امانت داده است را برای پیشرفت استفاده کنیم.
משה فرزاد
